Ο ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ 1
 Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη 
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
 σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
 ποῦ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.
 2
 Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
 τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
 καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
 χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
 3
 Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
 πικραμένη, ἐντροπαλή,
 κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
 «ἔλα πάλι», νὰ σοῦ πῇ.
 4
 Ἄργειε νά ῾λθη ἐκείνη ἡ μέρα
 κι ἦταν ὅλα σιωπηλά, 
γιατὶ τά ῾σκιαζε ἡ φοβέρα
 καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.
 5
 Δυστυχής! Παρηγορία
 μόνη σου ἔμεινε νὰ λὲς
 περασμένα μεγαλεῖα
 καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.
 6
 Καὶ ἀκαρτέρει, καὶ ἀκαρτέρει
 φιλελεύθερη λαλιά,
 ἕνα ἐκτύπαε τ᾿ ἄλλο χέρι 
ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,
 7
 κι ἔλεες «πότε, ἅ! πότε βγάνω 
τὸ κεφάλι ἀπὸ τς ἐρμιές;» 
Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω
 κλάψες, ἅλυσες, φωνές.
 8
 Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα
 μὲς στὰ κλάιματα θολό,
 καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ᾿ αἷμα
 πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.




ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΣΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ: «Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να σβήσουν την Αγία Πίστη, την ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον. Και σκουπίζοντας τα δάκρυα μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάνουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ότι πολύτιμον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοι μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερο κακό από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».





Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Με αφορμή την επέτειο της Γενοκτονίας του Πόντου


Με αφορμή την επέτειο της Γενοκτονίας του Πόντου
22/05/2013


“Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού είναι αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής, που προκάλεσε ο μιλιταριστικός τουρκικός εθνικισμός”
Με αφορμή την επέτειο της 19ης Μαϊου και της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού επιμελήθηκα ενός σχετικού αφιερώματος στην “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”    (19 Μαϊου 2013) και στις σελίδες “Ιστορικά” στο ένθετο Plus (σελ. 12, 13) , στο οποίο συμμετείχε και η νομικός-εγκληματολόγος Χαρά Γαλανού. Το άρθρο της Γαλανού δημοσιεύεται  αμέσως μετά το δικό μου:


 Μια από τις πλέον επίπονες προσπάθειες για τους ιστορικούς είναι η κατανόηση ενός ιστορικού μεταίχμιου κατά το οποίο ο σύμπας κόσμος αλλάζει ριζικά διά παντός.
Η προσπάθεια γίνεται ακόμα δυσκολότερη όταν τα παραδοσιακά ερμηνευτικά εργαλεία είναι κατασκευασμένα με υλικά που προέρχονται από πολιτικές και ιδεολογικές συμβάσεις, στερεότυπες εικόνες και προκατασκευασμένα σχήματα. Ετσι πορεύτηκαν οι προσπάθειες για κατανόηση των γεγονότων που συνέβησαν στα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και διαμόρφωσαν τις επικρατούσες εικόνες στην Ελλάδα μέχρι την εμφάνιση ενός διεκδικητικού, ριζοσπαστικού κινήματος των απογόνων των προσφύγων τού 1922.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν ξαναήρθαν στην επιφάνεια προβληματισμοί που υπήρχαν από την εποχή του Μεσοπολέμου στο χώρο των προσφύγων και της πρώτης γενιάς, αλλά και την εποχή της δημοκρατικής ευφορίας πριν από τη χούντα των συνταγματαρχών. Οι φορείς της νέας προσπάθειας ανήκαν στην τότε Αριστερά, η οποία όμως ως συνολική αντίληψη υιοθετούσε άλλο ερμηνευτικό μοντέλο. Αργά και βασανιστικά, οι νέες προσεγγίσεις θα κερδίσουν το Εδαφος και θα κλείσουν με την καθιέρωση των δύο Ημερών Μνήμης (19 Μαΐου, 14 Σεπτεμβρίου) για τη Γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολής τις πολιτικές εκκρεμότητες που είχαν οι ξεριζωμένοι του ’22 με το όχι ιδιαίτερα φιλόξενο ελληνικό κράτος.

 

WebCounter.com
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Top WordPress Themes