ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ




Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Ε´


Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Ε´

Αριστερά καί εξουσία

Σέ αυτή τή σελίδα κάνουμε μία προσπάθεια νά εξηγήσουμε τόν τρόπο πού έχει διεισδύσει η Παγκόσμια εξουσία στήν πατρίδα μας καί τά μέσα πού χρησιμοποιεί γιά νά πετύχει τούς σκοπούς της. Ανέκαθεν υπήρχαν αυτοκρατορίες οι οποίες αγωνίζονταν νά εξουσιάσουν πολλούς λαούς, καί κατάφερναν μέ πολέμους ή χωρίς πολέμους νά απορροφήσουν τά μικρά κράτη. Κατόπιν οι επιμέρους λαοί μέ εθνικιστικές επαναστάσεις ή αναίμακτα αποτίνασσαν τήν παγκόσμια εξουσία καί δημιουργούσαν πάλι ανεξάρτητα κράτη ώστε νά συνεχισθεί ο φαύλος κύκλος της εξουσίας του ανθρώπου στόν άνθρωπο καί της εκμετάλλευσης του αδύνατου από τόν δυνατό. 

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων των πολυεθνικών, των εταιρειών πετρελαίου καί των Σιωνιστών αγωνίζεται μέ πολέμους καί δωροδοκίες νά δημιουργήσει μία παγκόσμια αυτοκρατορία η οποία θά ελέγχει πολίτες πολλών κρατών. Γιά νά τό πετύχει αυτό, η Παγκοσμιοποίηση χρειάζεται τήν κατάργηση των εθνών καί των παραδοσιακών δεσμών των κατοίκων ενός κράτος (θρησκεία, γλώσσα, ιστορία, παράδοση). Αλλωστε καί τό πειθήνιο όργανο της Αμερικής, ο Γιωργάκης Παπανδρέου ομολογεί χωρίς αιδώ πλέον τήν ανάγκη γιά δημιουργία μίας "Παγκόσμιας Διακυβέρνησης".
Ακολουθεί άρθρο του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου (Νοεμ 2008), τόν οποίο εκδίωξαν από τό ΠΑΣΟΚ, λόγω της αντίθεσής του πρός τά σχέδια της "εκσυγχρονιστικής" - βλέπε πουλημένης - παράταξης του Πανελλήνιου; Σοσιαλιστικού; Κινήματος!:


«Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Από καιρού εις καιρόν επανέρχεται έντεχνα μια άποψη, που ζητάει να συσταθεί ένα επίσημο παγκόσμιο πολιτικό όργανο στο οποίο θα παραδοθούν όλες οι χώρες του κόσμου με την φαινομενική θέληση τους, αφού οι λαοί δεν θα ερωτηθούν!!( Μιας και πλέον απαγορεύονται τα δημοψηφίσματα)!! Για να καμφθούν οι λαϊκές αντιστάσεις, αυτό τον ρόλο θα τον αναλάβουν κατεξοχήν τα ψευδώνυμα σοσιαλιστικά κόμματα.
Ο κ Γ Παπανδρέου ομιλώντας στην Βουλή για το ζήτημα της οικονομίας τόνισε, για άλλη μια φορά, την αναγκαιότητα για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση, που κατ αυτόν θα λειτουργήσει σε όφελος των πολιτών!! Προτείνει μάλιστα την αναγκαιότητα ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που έχει στραγγαλίσει τις δημοκρατίες και έχει επιβάλλει δικτατορίες σε όλο τον κόσμο!! Ζητάει την ενίσχυση του ελεγκτικού και εποπτικού ρόλου της Κεντρικής Τράπεζας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που καταλύει την εξουσία των εθνικών κρατών. Αποσιωπά την αλήθεια, ότι οι τραπεζίτες ασκούν οικονομική δικτατορία με τις αυθαίρετες αυξήσεις των επιτοκίων δανεισμού, αποφασίζοντας μονομερώς τα ποσοστά κέρδους τους!! Το σοβαρότερο είναι, ότι παρουσιάζει το υπερσυγκεντρωτικό ρόλο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, ως δημοκρατικό, αποκρύπτοντας ότι κατ 'ουσία αυτό είναι ολιγαρχικό και καταδυναστευτικό σύστημα, αφού τα μικρά κράτη υποχρεώνονται να συμμορφωθούν προς τα υποδείξεις και να εκχωρήσουν εξουσία και κυριαρχικά δικαιώματα.
Ιδιαίτερης σημασίας είναι η ομιλία του κ Γεωργίου Παπανδρέου στο Μεξικό, όπου τόνισε την ανάγκη εφαρμογής «πολιτικού λούστρου» στις δυσάρεστες αποφάσεις, προτείνοντας την «προληπτική διπλωματία» από τις συγκρούσεις!! Αρα η συναίνεση των λαών στην καταστροφή τους και την καταλήστευση τους, είναι προτιμότερη και αποτελεσματικότερη από την απροκάλυπτη άσκηση βίας σε βάρος τους!! Αυτά που προωθεί το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα ως προστασία του αδηφάγου νεοφιλελευθερισμού, δεν μπορούν ταυτόχρονα να είναι συνταγές λαϊκής κατανάλωσης. Η διαπραγμάτευση του κ Γεωργίου Παπανδρέου με τους τραπεζικούς λέοντες εκ μέρους των δανειζόμενων, υπερχρεωμένων θηραμάτων τους είναι και παραπλανητική και ανούσια. Το ΠΑΣΟΚ μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου μεταλλάχθηκε με την αρωγή του κ Γ Παπανδρέου σε νεοφιλελεύθερο κόμμα, εξεδίωξε τους προστατευτικούς «κρατιστές», συμπεριέλαβε τον Μάνο και τον Ανδριανόπουλο στους κόλπους του και εξέθρεψε τους σκύμνους των τραπεζών με υπερκέρδη που αντιστοιχούν στο ύψος των 2.5 τρις δραχμών ετησίως!!
Αρα το θεατρικό σκηνικό καταρρέει με την πτώση των φθογγικών του ημιλεκτικών αιτιολογιών!! Η προστασία των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων δεν συμβαδίζει με την ταυτόχρονη άνθιση των κακών που συνεπιφέρει η τραπεζική ασυδοσία!! Ποιός αλήθεια ιδιωτικοποίησε τις τράπεζες και όλο το σύστημα των δημοσίων υπηρεσιών και αγαθών; Ποιός έδωσε στους κερδοσκόπους το σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας; Πώς με πολιτική διαπραγμάτευση, θα μας πίνουν λίγο-λίγο το αίμα οι λύκοι της οικονομικής αρπαγής αυτοσυγκρατούμενοι, για να μην θανατώσουν τα θύματα τους; Στην δε καλλίτερη περίπτωση ο κ Γ Παπανδρέου παροτρύνει : «Δώστε δηλαδή λίγα πίτουρα στις κότες, γιατί δεν τρώγονται άπαχες»!! Νεοφιλελεύθεροι Σοσιαλιστές (αντιφατική έννοια) δεν μπορούν να υπάρξουν παρά μόνο σαν άλλοθι, για να εξαπατηθούν οι φτωχοί οπαδοί που τυφλώνονται συναισθηματικά από την προηγμένη «τεχνική της εξαπάτησης», όπως έχουν καταντήσει την πολιτική!!
Η «καπιταλιστική φιλανθρωπία», όπως την επεξεργάστηκε το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ πρόσφατα στην Κωνσταντινούπολη(ειδική συνεδρίαση), είναι ένα καλοστημένο κόλπο για τον εγκλωβισμό των λαών και την κάμψη των αντιστάσεων τους στα υπερεθνικά αυτοκρατορικά συστήματα!! Με την αγάπη της Ολμπράιτ το πολύ-πολύ να δώσεις αμαχητί την Μακεδονία, για να μην στεναχωριέται και ο κ Βαλλιανάτος. Επειδή άλλο πράγμα η διεθνής συνεννόηση και άλλο η διακυβέρνηση, καλό θα ήταν να κουμπωνόμαστε στις μεγαλοστομίες!! Εδώ ο ΟΗΕ συναινεί σε παρανομίες (Ας αναλογιστούμε την Κύπρο και το Κόσσοβο) και περιμένουμε από την κυρία Μακντούγκαλ (εξουσιοδοτημένη εμπειρογνώμονα) που επισκέφθηκε πρόσφατα την Ελλάδα να μην εισηγηθεί εναντίον μας, αφού για να ανακαλύψει την (ανύπαρκτη) μακεδονική μειονότητα ήλθε!! Το διεθνές πολιτικό σύστημα ρυθμίζεται από οργανωμένες οικονομικές και πολιτικές ομάδες συμφερόντων και προωθεί την Νέα Τάξη Πραγμάτων, τελευταία ανακινεί μάλιστα και το ζήτημα της σύστασης νέου παγκόσμιου οικονομικού συμφώνου και πιθανώς και νομίσματος!! Τα συμπεράσματα των τεχνοκρατών τόσο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όσο και της ομάδας του Νταβός, όσο ακόμη και του νέου οικονομικού επιτελείου του Ομπάμα είναι ταυτόσημα: «Πάμε σε Νέα Παγκόσμια Οικονομική Συμφωνία». Θα ήταν αστείο να πιστέψουμε, ότι αυτή περιλαμβάνει την προστασία των κεφαλαίων των μικρών οικονομικών μεγεθών και όχι την μεθοδευμένη κατασπάραξη τους από τους μεγάλους οικονομικούς καρχαρίες!!
Όσα αντιφατικά λέει ο κ Γεωργίου Παπανδρέου, εξίσου με τα ρητορικά ξεπερασμένα του κ Καραμανλή, είναι απλές «συμμορφώσεις προς τας υποδείξεις»!! Είμαστε όχι μόνο επιφυλακτικοί, αλλά και ενάντιοι στα εύηχα ιδεολογήματα περί Παγκόσμιας Δημοκρατικής Καπιταλιστικής Διακυβέρνησης!! Η ενότητα των αντιθέτων λογίζεται μόνο ως συγκρουσιακή πάλη!! Είμαστε σε ολοκληρωτική αναμέτρηση με το φκιασιδωμένο ψέμα από όπου κι αν προέρχεται!!»

Στήν πατρίδα μας, η Νέα Τάξη έχει βρεί σάν ισχυρό σύμμαχο της, τήν διεθνικιστική Αριστερά η οποία αποτελείται από ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ, καί από σύσσωμο τόν Συνασπισμό. Ωθηση στή νέα αυτή συμμαχία του διαβόλου μεταξύ της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης καί της εγχώριας διεθνιστικής αριστερής διανόησης δόθηκε επί πρωθυπουργίας Σημίτη, ενώ σήμερα έν έτει 2008, εκτιμώ ότι θά απογειωθεί όταν γίνει πρωθυπουργός, ο εκλεκτός της υπερδύναμης Γιωργάκης Παπανδρέου, ο οποίος θά κατεδαφίσει τούς δύο πυλώνες του έθνους μας πού είναι η πατρίδα καί η θρησκεία. 

Η ανίερη συμμαχία λειτουργεί μέ επιτυχία, δεδομένων των ανεξάντλητων οικονομικών πόρων της Νέας Τάξης καί δεδομένης της ευρείας αποδοχής της ιδεολογίας της Αριστεράς στόν ελληνικό λαό. Γιά νά παγιωθεί αυτή η αποδοχή, έχουν δουλέψει τά ΜΜΕ καί ο Τύπος του Μεγάλου Κεφαλαίου, ώστε νά κατασκευάσουν ένα ακέραιο "προφίλ", σχεδόν θεϊκό γιά τήν Αριστερά καί τήν ιδεολογία της. Αυτή η προοδευτική Αριστερά, ήταν "σωστή καί ακέραια στό παρελθόν", άρα σίγουρα θά είναι "σωστή" καί στήν καθοδηγήση των πολιτών. Η συντηρητική Δεξιά ήταν λάθος, ήταν φασιστική, ήταν αντιδημοκρατική, άρα θά είναι καί λανθασμένη στίς τρέχουσες επιλογές της καί στήν προσήλωσή της στίς παραδοσιακές αξίες του Έλληνα: Πίστη, Πατρίδα, Οικογένεια. Αρα πρέπει νά ακολουθήσουμε τήν "προοδευτική" πορεία πού σχεδιάζουν οι ... αναλυτές του Πενταγώνου καί της CIA. 

Καί αφού η Αριστερά "ορθώς" έχει πράξει καί έχει λειτουργήσει στόν τόπο μας, τό κύρος της είναι αδιαμφισβήτητο καί η εγκυρότητα της παγιωμένη. Η Ελευθεροτυπία θεωρείται αξιόπιστη καί ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλεται περισσότερο από τά δύο κόμματα εξουσίας. Η τηλεόραση, πού είναι δυστυχώς τό κύριο μέσο πληροφόρησης του μέσου πολίτη, δέν θίγει ποτέ τήν ιστορία της Αριστεράς καταφέρνοντας αργά αλλά σταθερά νά μας επιβληθεί υποσυνείδητα η αριστερή ιδεολογία. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ο έλεγχος της εξουσίας νά υπόκειται στό μικρό ποσοστό του εκλογικού σώματος, όπως είναι τό 10% της Αριστεράς η οποία ελέγχει πλήρως τόν Τύπο, τά Συνδικάτα, τήν Τηλεόραση, τα Πανεπιστήμια τό Δημόσιο κατεστημένο. 


Αυτά βιώνουμε τά τελευταία τριάντα χρόνια καί όχι μόνο. Ζούμε σέ μία ψευτοδημοκρατία βουτηγμένη στήν διαφθορά καί στή σαπίλα, μία δημοκρατία πού χρεωκόπησε τό κράτος, έκλεισε τά εργοστάσια, μηδένισε τήν παραγωγή, αχρήστευσε τούς παραδοσιακούς κλάδους της οικονομίας, όπως είναι η γεωργία καί η κτηνοτροφία, γιγάντωσε τήν εγκληματικότητα, τά ναρκωτικά, τήν παρανομία, τή μαφία, τήν ασυδοσία. Αφήνει ανεξέλεγκτα τα αριστερά καθάρματα νά καίνε, νά καταστρέφουν καί νά βεβηλώνουν τη Δημόσια περιουσία, αφήνει ατιμώρητους τούς μιζαδόρους καί τούς λουφαδόρους του Δημοσίου, επιτρέπει σέ πολιτικούς, δημοσιογράφους, εκδότες καί εργολάβους νά λυμαίνονται τό Δημόσιο χρήμα καί νά κτίζουν τίς επαύλεις τους στήν Εκάλη καί τά εξοχικά τους στή Μύκονο. Στά εξωτερικά θέματα τά κάνει ακόμα χειρότερα αφού παρέδωσε ζωτικούς χώρους του κράτους μας στήν Τουρκία, υπακούοντας πάλι στήν Τουρκία παραχαράσσει τήν Ιστορία μας, ώστε νά εξαλειφθεί η εθνική μας συνείδηση, παραχωρεί άνευ όρων τήν εθνική μας ανεξαρτησία στίς Βρυξέλλες καί στήν Ουάσιγκτον. 




Ο Φασισμός του ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα μέ τόν Βρετανό καθηγητή Roger Eatwell Dean of Faculty, Humanities and Social Sciences, χαρακτηριστικά του Φασισμού είναι η βία στούς δρόμους, "Fascism's street violence", η νομιμοποίηση της βίας γιά τήν ιδεολογία πού αντιπροσωπεύει "fascism was a sacralized form of totalitarianism, which legitimized violence", καί η επιβράβευση της βίας εναντίον των ιδεολογικών αντιπάλων, "In some countries, leading fascists openly celebrated the redemptive qualities of violence". Ποιό κόμμα καί ποιά ιδεολογία βρίσκονται κοντά σέ αυτά τά χαρακτηριστικά, στήν Ελλάδα του 2008, φαίνεται στά παρακάτω κείμενα καί στίς φωτογραφίες. Ποιοί μέ τή σιωπή τους επιβραβεύουν αυτές τίς τακτικές διαφαίνεται επίσης στίς παρακάτω αφηγήσεις των θυμάτων:

«ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ (ελεύθερα επιλέγονται και) ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ 18-7-2008

Κύριοι συνάδελφοι,

Στις 5 Ιουνίου 2008 μία ομάδα περίπου τριάντα κουκουλοφόρων επέδραμαν στις 7.30 το απόγευμα στο βιβλιοπωλείο μου, στην οδό Χαριλάου Τρικούπη 14, τη στιγμή που βρισκόμουν μέσα με έναν πελάτη, μας απομάκρυναν βιαίως και εν συνεχεία το πυρπόλησαν και το κατέστρεψαν ολοσχερώς. Στην συνέχεια πήγαν και κατέστρεψαν και το βιβλιο­πωλείο των Εκδόσεων Γεωργιάδη.
Στις 21 Ιουνίου ακολούθησε ο εμπρησμός των εκδόσεων Νέα Θέσεις του Γιάννη Σχοινά, για να φθάσουμε στις 4 Ιουλίου στον εμπρησμό της Ελεύθερης Σκέψις.
Με λίγα λόγια σε ένα μήνα κατεστράφησαν ΤΕΣΣΕΡΑ βιβλιοπωλεία με δεκάδες χιλιάδες βιβλία, στο κέντρο της Αθήνας. Οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αυτών είναι μέλη του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου ή του Συλλόγου Εκδοτών - Βιβλιοπωλών Αθηνών ή και των δυο (όπως εγώ). Εδώ λοιπόν προκύπτουν καίρια ερωτήματα:
- ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΦΟΡΕΙΣ;
- ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ; ΜΗΠΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ;
Κύριοι συνάδελφοι, Λυπάμαι που θα το πω αλλά οι συνάδελφοι μας που βρίσκονται στις διοικήσεις των συνδικαλι­στικών μας φορέων είναι ΑΝΑΞΙΟΙ να εκπροσωπούν ένα χώρο πνεύματος και ελευθερίας. Είναι δυνατόν το 2008 να καίγονται βιβλία και οι "αρμόδιοι φορείς" να ΣΙΩΠΟΥΝ; Την παρουσία τους την αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν ποικιλοτρόπως ενημερωνό­μαστε για τις κατηγορίες μεταξύ τους για υπεξαιρέσεις και συκοφαντίες. ΕΥΓΕ ΛΕΒΕΝΤΕΣ του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, σκέτη ΑΠΑΓΟΗΤΕΥΣΗ είστε. Η σιωπή είναι συνενοχή και οι «διοικήσεις» των σωματείων μας, φορούν την κουκούλα της υποκρισίας και της αντιδημοκρατικότητας.
Κύριοι συνάδελφοι, Ζητώ από εσάς τους «φορείς του πνεύματος» να καταδικάσετε την δραστηριότητα των ταγμάτων εφόδου της νέας τάξης που καίει βιβλία σήμερα, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως άλλοι έπραξαν στο μεσοπόλεμο, σε ανατολή και δύση. Η συνύπαρξη ΙΔΕΩΝ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι βασικός κανόνας πολιτικού πολιτισμού. Ζητώ λοιπόν, να κάνετε το χρέος σας, πριν η τυφλή βία της ανελευθερίας και της μισαλλο­δοξίας, που ΕΣΕΙΣ με την στάση σας εκκολάπτετε, φθάσει και στην δικιά σας πόρτα.

Με λύπη και αηδία»

Ιωάννης Χρ. Γιαννάκενας Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Βία χρησιμοποιείται όχι μόνο από τούς κουκουλοφόρους τού Συνασπισμού πού καίνε αυτοκίνητα καί βιβλιοπωλεία, αλλά καί από τούς κνίτες πού εισβάλλουν στα σχολεία καί τα πανεπιστήμια καί βεβηλώνουν τήν περιουσία του Δημοσίου. Η κατάληψη είναι καί αυτή μορφή βίας καί μορφή παρανομίας.
Παρακάτω ακολουθεί ακόμα μία απόδειξη της συμπόρευσης της αριστεράς μέ τήν ιδεολογία του φασισμού:

«ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ο ΒΕΛΤΣΟΣ 11 - 07 - 2008

Στο επίπεδο της κινηματικής αριστεράς, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί οι ενέργειες πρέπει να έχουν την πρωτόγονη, βίαια υποχρεωτικά έκφραση και είναι ηλίθιοι αυτοί που λένε να καταδικάσουμε την βία. Δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή αν δεν υπάρξει βία.

Δημοσθένη ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ - ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ - Εφημερίδα Αυγή

Θα πρέπει να κουβεντιάσουμε και για κάτι ακόμα: ότι δε θεωρούμε καθόλου αυτονόητη και αιώνια τη "νομιμότητα" γενικώς, ούτε πιστεύουμε πως "η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων", ιδίως σε εποχές που τα κράτη διεκδικούν και επιβεβαιώνουν το "δικαίωμά" τους στην ελεύθερη καταστολή, χωρίς η αντιπροσωπευτική δημοκρατία να τα περιορίζει ιδιαιτέρως. Αντίθετα, γνωρίζοντας ότι "ο δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δε θα είναι ένα απλό ειρηνικό πέρασμα", καταλαβαίνουμε ότι για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα "ποσά" βίας, υποστηρίξιμα τουλάχιστον στα τμήματα της κοινωνίας που μας ενδιαφέρουν προνομιακά, "ποσά" που αντιστοιχούν στην υπόθεση που υπερασπιζόμαστε και που λειτουργούν απελευθερωτικά για τους κυριαρχούμενους, αναδεικνύοντάς μας ταυτόχρονα ως παραδειγματική και ηθική δύναμη.
"Τα τελευταία χρόνια, είτε καίγεται το βιβλιοπωλείο του Γεωργιάδη στη Σόλωνος, είτε πέφτουν μολότοφ σε αστυνομικά τμήματα, είτε σπάνε τράπεζες σε μια πορεία, οι αντίπαλοί μας θεωρούν αυτονόητη υποχρέωσή μας να δηλώσουμε ότι καταδικάζουμε "τη Βία".... Γιατί τόσο άγχος να μας "αποπροσανατολίσουν", που θα' λεγε και το ΚΚΕ; Για να αποκατασταθούν πολιτικά οι "πληγέντες" (πρόσωπα ή θεσμοί) και να εδραιωθεί, στο πεδίο της ιδεολογίας, η άποψη πως μέσα στην κοινωνία ουδείς άλλος δικαιούται να ασκεί βία, παρά μόνο το κράτος..." »

Οι "δημοκράτες" λοιπόν, την δικαιολογούν τή βία όταν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους. Γιά φανταστείτε νά καλούσε σέ χρήση βίας κάποιος ιδεολογικά αντίθετος. Γιά φανταστείτε τα πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες, τίς κραυγές στά παράθυρα, τα άρθρα των βαθυστόχαστων διανοούμενων στίς αθηναϊκές εφημερίδες. Τώρα εάν η μειοψηφία του 10% πού είναι οι αριστεροκουκουέδες, θέλουν νά επιβάλουν τή θέλησή τους σέ όλους τούς υπολοίπους, καί νά αποφασίζουν γιά τήν πορεία της χώρας, είτε μέ πορείες, είτε μέ κλείσιμο δρόμων, είτε μέ καταλήψεις, είτε μέ εμπρησμούς, τότε αυτό δέν είναι φασισμός, αλλά "...ο δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό"! 

Η ψυχολογική βία, η περιφρούρηση απεργίας, η ανυπακοή στούς νόμους του κράτους, οι τραμπουκισμοί, οι κραυγές, καί τά τσιρίσματα δέν είναι φασισμός αλλά "... μία παραδειγματική και ηθική δύναμη"! Οποιος διαφωνεί μέ τίς αποφάσεις των διεφθαρμένων συνδικάτων, δηλαδή της εξουσίας της Αριστεράς δέρνεται, προπυλακίζεται ή τρομοκρατείται στό χώρο εργασίας του. Οποιος διαφωνεί μέ τούς αριστεροαναρχικούς στά Πανεπιστήμια καταλήγει στήν εντατική.
Oταν οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ ξυλοκοπούν συνανθρώπους μας καί τούς στέλνουν στά νοσοκομεία, τότε δέν ασχολείται κανένα από τά σκουλήκια της πολιτικής καί της δημοσιογραφίας. Τόν αριστερό φοιτητή πού ...πέρναγε τυχαία δίπλα από τά καμμένα αυτοκίνητα καί πού ξυλοκόπησαν οι αστυνομικοί, τόν έχουν κάνει πρωταγωνιστή της τηλεόρασης καί ίσως νά τόν προτείνουν καί γιά ... Νόμπελ ειρήνης. Ισως νά παρακαλούνε νά υπάρξει καί νεκρός γιά νά έχουν καί ένα καινούργιο ήρωα αφού ο Τεμπονέρας έχει πιά ξεθωριάσει. Θά είναι καί μία καλή ευκαιρία νά εκδηλώσουν πρόσθετη βία γιά νά ...στρώσουν τό δρόμο πρός τόν σοσιαλισμό.


Η πυρπόληση βιβλιοπωλείων ταυτίζεται με την λεγόμενη "αντικρατική βία". Στον Συνασπισμό, τό νεοναζισμό της Ελλάδος, δέν πιστεύουν ότι οι ιδεολογικοπολιτικές συγκρούσεις πρέπει να εξαντλούνται στον διάλογο. Θεωρούν δε όλους τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους "κράτος", γιά νά έχουν ένα άλλοθι γιά τίς εγκληματικές τους ενέργειες. Τώρα ποιούς προστατεύει τό κράτος καί τούς αφήνει ασύδοτους, τόσα χρόνια τώρα νά καίνε καί νά ξυλοκοπούν, τό γνώρίζει ο πάσα ένας σέ αυτόν τόν τρισάθλιο τόπο. Ποιούς αφήνει απροστάτευτους τό κράτος νά βλέπουν νά καίγεται η περιουσία τους, πάλι τό γνωρίζει ο πάσα ένας. Πρός τιμήν τους πάντως πού αναγνωρίζουν ότι η αριστερή ιδεολογία τους είναι ένα κατ' εξοχήν αντιδημοκρατικό κίνημα που στόχο έχει την κατάλυση της εννόμου τάξεως και εν γένει του κράτους, χωρίς να διστάσει να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο, ακόμη κι αν αυτό λέγεται βία εις βάρος πολιτών αυτής της χώρας.
Ετσι ξεκίνησε η Αριστερά τό 1917, αγωνιζόμενη νά καταλύσει τό κοινοβουλευτικό σύστημα, πολέμησε γιά αυτό στό συμμοριτοπόλεμο καί συνεχίζει απτόητη ύστερα από 90 χρόνια τήν προσπάθεια της.

«ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑΣ: ΟΣΟΙ ΣΙΓΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ

22 - 06 - 2008 συνέντευξη στον Παναγιώτη Δούμα

Με ένα μειδίαμα και μια περίεργη γαλήνη είδα το πρόσωπο του Γιάννη Γιαννάκενα στο μισοσκόταδο του καμένου βιβλιοπωλείου του να ψάχνει να βρει διασωθέντα αντικείμενα μέσα στα αποκαΐδια. Λυπημένος από τη μία για την άδικη και απρόκλητη επίθεση που δέχτηκε. Ενθουσιασμένος από την άλλη, που έβλεπε δεκάδες νέα παιδιά να έρχονται στο πλευρό του και στο πλευρό του δεκαπεντάχρονου γιού του, Χρήστου για να καθαρίσουν το βιβλιοπωλείο. Εκεί τον βρήκα, χαμογελαστό, αν και καταβεβλημένο να συνεχίζει απερίσπαστος και πιο δυνατός το "ενοχλητικό" έργο που επέλεξε να κάνει. Να πουλάει βιβλία για την πατρίδα και το έθνος.

Φορούν κι αυτοί κουκούλα

- Γιάννη, μετά την επίθεση εναντίον σου ποιοι σε στήριξαν και ποιοι, απ' όσους θα περίμενες συμπαράσταση, δεν μπήκαν στον κόπο;
- Χαίρομαι, που μου δίνεται η ευκαιρία να ευχαριστήσω όλους μου τους συναγωνιστές που τόσο ηθικά όσο και υλικά με στήριξαν από την πρώτη στιγμή. Ευχαριστώ και τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και τον Πρόεδρο, Γιώργο Καρατζαφέρη, ο οποίος με βοήθησε πάρα πολύ. Θα ήθελα, επίσης, να εκφράσω την ειλικρινή συγκίνησή μου για την τεράστια έμπρακτη βοήθεια που μου παρείχε η ΝΕ.Ο.Σ. στις εργασίες που γίνονται στο βιβλιοπωλείο μου. Τέλος, ειδική μνεία θέλω να κάνω σε πάμπολλους αγνώστους φίλους και πελάτες, από διάφορους πολιτικούς χώρους, οι οποίοι με δάκρυα στα μάτια, τις πρώτες μέρες μετά τον εμπρησμό έρχονταν να εκφράσουν την συμπαράστασή τους. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που ψώνιζαν καμένα βιβλία για να με στηρίξουν.
- Υπήρξαν κάποιοι που δεν αντέδρασαν όπως θα έπρεπε;
- Βέβαια. Όλοι όσοι προανέφερα, δεν είχαν στο τέλος τέλος της γραφής καμμία υποχρέωση να μου σταθούν. Αντιθέτως, τα συνδικαλιστικά όργανα των εκδοτών και των βιβλιοπωλών της χώρας, όχι απλά δεν μου συμπαραστάθηκαν - έστω με ένα τηλέφωνο βρε παιδί μου - αλλά και σίγησαν. Δεν τους άγγιξε καθόλου το γεγονός ότι για πολλοστή φορά δέχομαι επίθεση τόσο εγώ όσο και ο Αδωνις, ούτε βέβαια και το ότι στην καρδιά της αγοράς βιβλίου της Αθήνας κάηκαν δύο βιβλιοπωλεία. Και σκέψου ότι είμαι μέλος σ' αυτά τα όργανα εδώ και 20 χρόνια, ενώ έχω στο παρελθόν εμπλακεί και ενεργά.
- Τι έχεις να τους πεις;
- Παρ' ότι είμαι ήρεμος και προσπαθώ να δω τα πράγματα με νηφαλιότητα, έχω να τους πω ότι και αυτοί είναι κουκουλοφόροι και μάλιστα εις διπλούν. Αφενός επειδή ανέχονται τους κουκουλοφόρους και με την στάση τους ουσιαστικά τους στηρίζουν και αφετέρου, επειδή και αυτοί φορούν μία κουκούλα. Φορούν την κουκούλα μίας υποτιθέμενης ουδετερότητος, την οποία όμως ευχαρίστως θα έβγαζαν, αν είχε καεί κάποιο αριστερό βιβλιοπωλείο ή κάποιο βιβλιοπωλείο πρωτοκλασάτο.
- Καλά, αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο...
- Αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, θα είχε βγει να κάνει δήλωση και θα είχε καταδικάσει μέχρι και ο πρωθυπουργός. Εμείς, όμως, βλέπετε, είμαστε παιδιά άλλου θεού.
- Εμείς είμαστε παιδιά του θεού της Ελλάδος, που έλεγε και ο Γιαννόπουλος;
- Ναι, ενώ αυτοί δεν είναι μου φαίνεται.
- Όλως τυχαίως απουσίαζαν...
- Από πλευράς της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης έγιναν οι σωστές ενέργειες; Κοίτα, έχω ζητήσει την ποινική δίωξη των "αγνώστων" που με έκαψαν και η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο της...
- Προς το αρχείο;
- Δεν ξέρω. Εκείνο που έχω να πω είναι ότι μου έκανε φοβερή εντύπωση, ότι εκείνο το απόγευμα δεν υπήρχε η κλούβα των ΜΑΤ, που μονίμως βρίσκεται σταθμευμένη επί της οδού Ακαδημίας. Κι αυτό, μια μέρα μετά την επίθεση κατά της ΝΕ.Ο.Σ. στο Πάντειο.
- Με τον Αδωνι Γεωργιάδη θα προχωρήσετε σε κάποιες νομικές ενέργειες από κοινού;
- Υπάρχει μία σκέψη. Γίνεται και κάποια μελέτη αυτήν την στιγμή. Δεν μπορώ να πω τίποτε ακόμη. Εκείνο που θέλω να πω είναι το πόσο συγκινητική και πρωτόγνωρη είναι η στήριξη που έχω από τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία, τόσο στην βουλή όσο και από τις εκπομπές του και τις εν γένει τηλεοπτικές του παρεμβάσεις να αναφέρεται όχι μόνον στην επίθεση που εδέχθη αυτός αλλά και στο δικό μου βιβλιοπωλείο. Τον ευχαριστώ δημοσίως.

Εμπροσθοφυλακή της Νέας Τάξεως

- Προς τους "γνωστούς - αγνώστους" θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα;
- Η δράση αυτού του τύπου δεν έχει σχέση με την ελευθερία και την δημοκρατία. Πόσο μάλλον όταν εμένα κανείς δεν μπορεί να μου καταμαρτυρήσει κάτι αντίστοιχο. Όταν λοιπόν στοχοποιούνται άνθρωποι, οι οποίοι αγωνίζονται για το δικαίωμα της εθνικής τους ύπαρξης, τότε τέτοιες δράσεις βοηθούν την εξέλιξη της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης που θέλει να επιβάλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Είναι η εμπροσθοφυλακή της Νέας Τάξεως και θέλουν να κάνουν στην Ελλάδα νέα Δεκεμβριανά. Δεν θα τους περάσει όμως. Φαίνεται ότι γι' αυτούς έχει σημασία μόνον η εθνική επιβίωση των Τσιάπας, των Οαξάκα και δεν ξέρω εγώ ποιου άλλου... οποιουδήποτε δεν είναι Έλληνας. Ε λοιπόν, εμείς είμαστε πιο φυσιολογικοί και δίνουμε βάρος στην δική μας εθνική επιβίωση και γι' αυτό θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους.

ΜΜΕ: Υπάρχουν πιο σοβαρά ζητήματα...

- Απ' ό,τι είδα, βγήκες σε κάποια κανάλια. Θεωρείς ότι η κάλυψη από τα ΜΜΕ ήταν επαρκής;
- Πράγματι, αρχικά υπήρξε ενδιαφέρον και κάλυψη. Πολύ γρήγορα, όμως, η είδηση υποβαθμίστηκε. Οι εφημερίδες δεν έγραψαν σχεδόν τίποτε.
- Βλέπεις υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα από την καύση βιβλίων και βιβλιοπωλείων...
- Τι είπες στα παιδιά σου γι' αυτό που συνέβη; Είδα ότι ο γιος σου ο Χρήστος, μικρό παιδί, ήταν στο βιβλιοπωλείο και σε βοηθούσε από την πρώτη στιγμή.
- Το σωστό θα ήταν να πω τι μου είπαν αυτά: Γιατί και πώς μπορούν να φερθούν με τέτοια βαρβαρότητα απέναντι σε έναν άνθρωπο σαν κι εσένα; Αυτό με ρώτησαν. Εγώ δεν τους είπα κάτι διαφορετικό από αυτό που πάντα τους λέω. Ότι, δηλαδή, πρέπει να αγωνιζόμαστε πάντοτε όπως οι πρόγονοί μας για την πατρίδα μας και την ελευθερία. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, εκτός κι αν την αφήσουμε να πεθάνει. Όποιος ζει και δρα με αυτόν τον γνώμονα, δεν φοβάται τίποτε, δεν πτοείται από τίποτε. Έτσι έχω μάθει τα παιδιά μου από μικρά και γι' αυτό και αυτά δεν πτοήθηκαν ούτε θα πτοηθούν ποτέ.
- Γιάννη, σ' ευχαριστώ. Θέλεις να πεις κάτι άλλο;
- Κι εγώ θέλω να ευχαριστήσω τον «Ελεύθερο Κόσμο» για την ηθική συμπαράσταση που μου παρείχε από την πρώτη στιγμή. Θέλω, τέλος, να δηλώσω ότι αυτές οι πρακτικές μου είναι ακατανόητες και με προβληματίζει ότι κάποιοι που έχουν κάνει τα Βαλκάνια ένα απέραντο σφαγείο υποκινούν, όπως είπα, νέα «Δεκεμβριανά» στην Αθήνα. Σ' αυτό έχει προ πάντων η πολιτεία τις ευθύνες της.»

O νεοφασισμός της Αριστεράς ξεκίνησε μαζί μέ τήν καθιέρωση αυτού του βλακώδους "πολιτικού ασύλου", πού ισχύει στά κρατικά μας πανεπιστήμια. Πανεπιστήμια τά οποία υπάρχουν γιά νά εξυπηρετούν τίς κλίκες των καθηγητών πού διορίστηκαν μέ πολιτικές γνωριμίες (ρουσφέτια) καί ιδεολογικά κριτήρια (αριστερής προέλευσης), καθηγητές πού προσφέρουν μηδενικό έργο, καθηγητές πού τά αρπάζουν από τά προγράμματα, καθηγητές πού ιδρύουν εταιρειούλες γιά νά τά ξαναρπάζουν από τά ευρωπαϊκά προγράμματα, καθηγητές πού θέλουν συμμάχους τήν αλητεία των αναρχικών γιά νά προστατεύσουν τά "κεκτημένα" τους, τά οποία θά κινδυνέψουν μόνο όταν έρθουν σοβαρά πανεπιστήμια στήν Ελλάδα καί δεί κατάματα ο Ελληνας πολίτης τή διαφορά του πανεπιστημίου μέ τήν ...παράγκα του Καραγκίοζη.

«Tα πανεπιστήμια είναι κοινωνική περιουσία»

Tου Xρηστου Γιανναρα (10/7/2006)

Aν υπάρξει ποτέ πολιτική ηγεσία που θα φιλοδοξήσει να αποκαταστήσει τη λειτουργία πανεπιστημίων στην Eλλάδα, θα χρειαστεί μάλλον να θεμελιώσει κάθε ενέργημά της σε μια πρωταρχική, προϋποθετική, συνεχώς προ οφθαλμών επίγνωση: Oτι τα πανεπιστήμια ώς τώρα στην Eλλάδα υπάρχουν χάρη στους φόρους που εισπράττει το κράτος από τους πολίτες. Kαι, όπως είναι στατιστικά τεκμηριωμένο (απίστευτο και όμως αληθινό), το μεγαλύτερο μέρος των φόρων στην Eλλάδα καταβάλλουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, πολύ λιγότερο οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες.
Aν θέλουμε, λοιπόν, να αποκτήσει και πάλι η χώρα πανεπιστήμια, ξεκινάμε από τα στοιχειώδη της οικονομικής λογικής που αλλάζουν, αμέσως και ριζικά, το ψυχολογικό κλίμα. Θεσμοθετούμε προστασία της κοινωνικής περιουσίας του ελληνικού λαού, τιμωρούμε αυστηρά όποιον καταστρέφει το προϊόν του φορολογημένου μόχθου των εργατών, των υπαλλήλων, των συνταξιούχων. Oχι μόνο διώκουμε ποινικά τους τυχόν χούλιγκαν του ψυχοπαθολογικού περιθωρίου, αλλά και αποβάλλουμε διά παντός από όλα τα πανεπιστήμια της χώρας όποιον «διακινεί τις ιδέες του» στους τοίχους των πανεπιστημιακών κτιρίων, με συνθήματα και αφίσες. Aς ενημερωθούμε, με ποιες μεθόδους τα πανεπιστήμια όλων των υπόλοιπων Eυρωπαίων εταίρων μας έχουν σωθεί από αυτό τον καφρικό πρωτογονισμό.
Eπανάκριση: μοιάζει υπερβολική η αξίωση. Aλλά είναι και αδιανόητες για τους πολλούς οι πραγματικές διαστάσεις ευτελισμού της ποιότητας των πανεπιστημιακών δασκάλων, που προκάλεσε (ή ευνόησε) ο διαβόητος νόμος πλαίσιο του ΠAΣOK για τα πανεπιστήμια (1982). Oι προϋποθέσεις που όρισε ο νόμος για την «εξέλιξη» του διδακτικού προσωπικού από βαθμίδα σε βαθμίδα, την προκήρυξη νέων θέσεων, τη συγκρότηση εισηγητικών επιτροπών και εκλεκτορικών σωμάτων, την ερμηνεία των τυπικών προσόντων (έφτασαν να θεωρούνται «επιστημονικές» οι δημοσιεύσεις, π.χ., σε εφημερίδες ή σε περιοδικά επικαιρότητας της Aριστεράς, να λογαριάζονται «μονογραφίες» λογοτεχνίζοντα σκαριφήματα αυτάρεσκης δυσκαταληψίας) είναι το νομικό πλαίσιο που, μαζί με τη συντεχνιακή τρομοκρατία, καθόρισε την ποιότητα των καθοδηγητικών σωμάτων.
Aν η Kομματοκρατία δεν ήταν στην Eλλάδα ολοκληρωτικό καθεστώς, η ΓΣEE και η AΔEΔY θα κατέβαιναν στους δρόμους όχι για να «συμπαρασταθούν», αλλά για να σπάσουν στο ξύλο τους αφιονισμένους αρλεκίνους των κομματικών νεολαιών, που διαδηλώνουν για να παραμείνει άθικτο το τέλμα των πανεπιστημίων. Πανεπιστημίων που τα έστησε και τα συντηρεί ο φορολογημένος μόχθος των εργατών, των υπαλλήλων, των συνταξιούχων.»

Βέβαια είναι καί γιά λύπηση οι άνθρωποι της αποτυχημένης ιδεολογίας, όταν έχουν δεί νά καταρρέει ο "σοσιαλιστικός παράδεισος" των γκουλάγκ, των ψυχιατρείων, της ένδοιας καί του τρόμου. Ξέροντας ότι η πλειοψηφία του λαού έχει απορρίψει τούς αποτυχημένους καί τούς νικημένους, οι σύντροφοι προσπαθούν μέ κάθε μέσο νά επιβάλλουν τή δική τους άποψη στήν πλειοψηφία. Δημοκρατία στά πρότυπα του Στάλιν. Τό 10% νά κυβερνά, τό 10% νά αποφασίζει, τό 10% νά μή σέβεται τούς νόμους, τό 10% νά μή σέβεται τό κοινοβούλιο. Απορίας άξιον είναι γιατί τούς ενόχλησε η χούντα του Παπαδόπουλου!

«Απόβλητος o Σωκράτης»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ - Το ΒΗΜΑ, 10/08/2008

Και πριν από 15 χρόνια είχα υποστηρίξει ως εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να παύσει να διδάσκεται στα σχολεία μας ο Σωκράτης και το παράδειγμά του. Δηλαδή - υπενθυμίζω - μολονότι καταδικασμένος σε θάνατο με βάση διαστρεβλωμένες απόψεις του και παραπλανητικές μαρτυρίες, κι ενώ μπορούσε να φυγαδευθεί από τις φυλακές, προτίμησε να πιει το κώνειο και να πεθάνει, παρά να ασεβήσει απέναντι στους θεσμούς και στη δημοκρατία. Γιατί δημοκρατία - για όσους το ξεχνούν - είναι κυρίως η νομιμότητα, ο σεβασμός των νόμων από όλους, άρχοντες και αρχομένους. Ο Σωκράτης δικάστηκε σύμφωνα με τους νόμους που ψήφισαν οι αθηναίοι πολίτες ελεύθερα και κατά πλειοψηφίαν, και από τη νόμιμη δικαστική αρχή, οι αποφάσεις της οποίας - ακόμη κι αν κρίνονται άδικες - θα πρέπει να είναι σεβαστές απ' όλους. Αυτά δίδασκε ο Σωκράτης και το παράδειγμά του. Και αυτό διδασκόμαστε στα σχολεία μας, μελετώντας τον πλατωνικό Κρίτωνα. Οχι όμως πια. Οπως έμαθα ο «Κρίτων» του Πλάτωνος αντικαταστάθηκε από τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη και τις βωμολοχίες του.
Καθώς ήδη ζούμε συνεχώς υπό εκβιαστικές απεργίες, καταλήψεις κτιρίων και γραφείων, διακοπή λειτουργίας συγκοινωνιακών μέσων, παρεμπόδιση συνεδριάσεων πρυτανικών αρχών ή διοικητικών συμβουλίων διαφόρων ΔΕΚΟ, οφείλουμε να προσέξουμε ότι οσάκις τα δικαστήρια αποφαίνονται ότι πρόκειται για συμπεριφορές παράνομες και καταχρηστικές κανενός δεν ιδρώνει το αφτί. Οι αποφάσεις αυτές σχεδόν ποτέ δεν γίνονται σεβαστές. Ούτε οι παρανομούντες τις σέβονται, ούτε οι αρμόδιες αρχές επιβάλλουν την εφαρμογή τους και τιμωρούν τους παραβάτες όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία.
Αλλά μήπως με τις καταλήψεις των σχολείων δεν γίνονται τα ίδια και χειρότερα; Μολονότι οι μαθητές, καθώς και οι συνεργαζόμενοι με τους καταληψίες καθηγητές και γονείς, παραβιάζουν τουλάχιστον 20 άρθρα του ποινικού νόμου και ποιος ξέρει πόσες άλλες ειδικές διατάξεις, εν τούτοις ούτε το κράτος επιβάλλει τη νομιμότητα ούτε οι δικαστικές αρχές. Το καλό παράδειγμα δίνουν φυσικά οι φοιτητές, ακριβέστερα δυναμικές μειοψηφίες τους, που όμως τις ανέχονται και τις υπερασπίζονται και οι πιο φιλήσυχοι. Αυτές έφθασαν να ματαιώνουν συνεδριάσεις πρυτανικών αρχών, να διακόπτουν ψηφοφορίες και να καταστρέφουν τις κάλπες, ενθαρρυνόμενοι από τα αριστερά κόμματα και αποκόμματα, και ιδιαίτερα από τον επικίνδυνο πια Συνασπισμό, όπως και από τις καθηγητικές συντεχνίες τους. Πρόσφατα προέκυψε και άλλη ιδιαιτερότητα αυτής της ατιμώρητης παραβατικής συμπεριφοράς. Οι πολιτικοί επιτρέπεται να συκοφαντούν και να υπονομεύουν την επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά οι θιγόμενοι δεν έχουν το εκ του νόμου προβλεπόμενο δικαίωμα να υπερασπίζονται την τιμή και τα νόμιμα συμφέροντά τους. Οπως χλεύαζε ο Οργουελ «όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι των νόμων αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι».
Αυτό το αντισωκρατικό πρότυπο συνιστούν και οι σχεδόν καθημερινές καταστροφές βιτρινών, αυτοκινήτων, των πανεπιστημίων και κάθε δημόσιας περιουσίας από τους ανενοχλήτως κινούμενους κουκουλοφόρους, που και όταν συλλαμβάνονται επ' αυτοφώρω παραδίδονται λευκοί στην κοινωνία για να συνεχίσουν την ηροστράτεια δράση τους με τις ευλογίες ακόμη και της ενίοτε όντως τυφλής Δικαιοσύνης. Αλλωστε έχει προκύψει και άλλος μείζων λόγος για να ξαναδικαστεί ο Σωκράτης και να αποβληθεί από τη σχολική διδασκαλία ως εισάγων καινά δαιμόνια, τα οποία μπορεί να παρασύρουν τη νεολαία σε αμφιβολίες ως προς την άρχουσα αντιπατριωτική ιδεολογία που υποστηρίζεται με πάθος από «προοδευτικούς» διανοητές και πολιτικούς. Είναι ο Σωκράτης που είχε διακηρύξει ότι «μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιότερον». Ευκαιρία να τον πολιτογραφήσουν και αυτόν ως πρόγονό τους οι Σκοπιανοί.»

Η Αριστερά στήν Ελλάδα νοσεί καί νοσεί ασχημα. Βασικά πάσχει από ναρκισισμό. Νομίζει ότι είναι τέλεια, οι νεκροί της σαν τόν Τεμπονέρα είναι μάρτυρες ενώ οι δολοφόνοι της σάν τη 17 Νοέμβρη, είναι ήρωες. Αν ο Τεμπονέρας (γνωστός ταραξίας καί τραμπούκος) έριχνε τό καδρόνι στόν αντίπαλο καί γινόταν αυτός θύτης, δέν θά έτρεχε τίποτα. Ισως να ήταν καί ηρωας. Ποιός όμως θυμάται τά θύματα του αριστερού παρακράτους δηλαδή της 17 Νοέμβρη; Ουδείς. Αυτοί έχουν ξεχαστεί από τούς πάντες. Τόν Λαμπράκη πρέπει νά τόν θυμόμαστε εις τούς αιώνες των αιώνων αμήν. 

Οταν τά σπάνε αριστεροί στά πανεπιστήμια, όταν καίνε αυτοκίνητα ή μαγαζιά. Δέν πειράζει. Αν όμως βγεί κανένας ακραίος μή ομοϊδεάτης τους. Τότε είναι τά βρωμερά ακροδεξιά στοιχεία πού προκαλούν καί πάλι. Δηλαδή εδώ βιώνουμε τόν κομματικό ρατσισμό. Αν είσαι αριστερός, κάνε ότι θέλεις. Κλέψε, κάψε, σκότωσε. Αν δέν είσαι δικός τους τότε είσαι μίασμα, φασίστας, εθνικιστής. Τό πολιτικό άσυλο δέν τό καταργούν απλούστατα διότι είναι αριστεροί αυτοί πού λεηλατούν καί καταστρέφουν. Γιά κανένα άλλο λόγο. 

Καμαρώνουν μάλιστα ότι είναι καί "δημοκράτες. "
Αυτοί πού δέν τολμούν νά καταδικάσουν τόν Στάλιν (σφαγέα εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά ούτε καί τόν Κεμάλ, αφού βλέπουμε όλοι τον έρωτα του Συνασπισμού καί του ΠΑΣΟΚ μέ τήν κεμαλική Τουρκία) παριστάνουν καί τούς δημοκράτες. 

Οταν η Ν.Δ. καί τό ΠΑΣΟΚ, πού ψηφίζονται από τό 90% του λαού, έχουν στό πρόγραμμά τους τήν ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, δέν είναι φασισμός νά θέλουν μερικοί νά μήν εφαρμοστεί τό πρόγραμμα γιά τό οποίο επιλέχτηκαν από τό λαό; Καί αυτοί οι λίγοι καταφεύγουν στή βία καί στήν παρανομία, κάνοντας καταλήψεις. Στίς περισσότερες φορές πηγαίνουν 5 κνίτες καί κλείνουν μία σχολή. Ωραία δημοκρατία. Τέτοια είχε και ο Στάλιν όταν διοικούσε γιά 40 χρόνια τν Σοβιετική Ενωση. Ενα 10% τόν υποστήριζε. Αλλά καί τήν πλειοψηφία νά έχουν, νομιμοποιούνται να καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο καί νά μήν αφήνουν έστω καί ένα φοιτητή νά κάνει μάθημα; Ο τρόμος καί η βία πού εφαρμόζει η αριστερά στήν Ελλάδα, μας παραπέμπει στην προναζιστική Γερμανία. Τότε υπήρχε η ναζιστική νεολαία πού τρομοκρατούσε, τώρα υπάρχει τό ΠΑΜΕ, πού δέν σέβεται τούς νόμους, τούς θεσμούς καί τή θέληση κυβέρνησης μέ κοινοβουλευτική πλειοψηφία. 




Τό Δημόσιο της Αριστεράς

Έχω σπουδάσει μηχανικός σέ ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της χώρας, όπως τό έχουν βαφτίσει. Από την πρώτη μέρα που μπήκα στό αμφιθέατρο γιά νά παρακολουθήσω μάθημα, αηδίασα μέ τά κουρελόχαρτα καί τίς αφίσες πού γέμιζαν τούς τοίχους, από τή χαώδη κατάσταση πού επικρατούσε, από τούς τσακωμούς γιά τά πολιτικά θέματα. Εσύ είσαι δεξιός, εσύ είσαι αριστερός, εσύ είσαι έτσι, εσύ είσαι αλλιώς. Οι ταμπέλες του εμφυλίου πολέμου συνέχιζαν νά υπάρχουν καί τή δεκαετία του '80. 

Φυσικά οι επαγγελματίες "αιώνιοι φοιτητές", βλέπε κνίτες, μέ προσέγγιζαν μέ σκοπό να με προσηλυτίσουν. Στόχος η στρατολόγηση. Καί ενώ υπολογιστή έβλεπα κάθε δύο εβδομάδες, τούς κήρυκες του σταλινισμού τούς συναντούσα κάθε μέρα έξω από τήν πόρτα του αμφιθεάτρου. 


Από τίς πρώτες μέρες στό ελληνικό πανεπιστήμιο απογοητεύτηκα τόσο από τή νοοτροπία όσο καί από τή φτωχή υλικοτεχνική υποδομή. Καί από τότε αδυνατώ νά καταλάβω τί σχέση έχουν τά αχούρια της αντιγραφής, της λούφας καί του ρουσφετιού μέ τά εκπαιδευτικά συστήματα της Ευρώπης πού αστράφτουν από καθαριότητα, διαπρέπουν στην επιστημονική έρευνα, φροντίζουν γιά τήν επαγγελματική κατάρτιση των φοιτητών.
Στην ουσία, τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι πλήρως ελεγχόμενα από τις κομματικές νομενκλατούρες, εξυπηρετούν συμφέροντα και προετοιμάζουν τους φοιτητές για τη διεκδίκηση μιας θέσης στο Δημόσιο. Και τη δουλειά αυτή την αναλαμβάνουν και τη φέρουν εις πέρας οι "αιώνιοι φοιτητές", οι αυριανοί επαγγελματίες συνδικαλιστές - εργατοπατέρες - που ουδέποτε στην ουσία σπούδασαν και που ουδέποτε στη ζωή τους θα δουλέψουν. Θα είναι οι αυριανοί τεμπέληδες - παράσιτα - πού θα ζουν εις βάρος όλων των υπολοίπων πού μοχθούν καί εργάζονται πραγματικά. 


Τήν κύρια ευθύνη της κακομοιριάς, της μετριότητας, της φαυλότητας, της χαλαρότητας τήν φέρουν τά δύο κόμματα της Αριστεράς, Συνασπισμός καί Κομμουνιστικό Κόμμα. Ο σκοπός αγιάζει τά μέσα καί σκοπός είναι μόνο η ιδεολογική υπεροχή καί η ιδεολογική νίκη. Εύχονται νά επικρατήσει τό χάος καί η καταστροφή γιά νά επωφεληθούν καί νά αρπάξουν τήν εξουσία. Γιατί η εξουσία είναι τό μόνο τους ενδιαφέρον. 

Σήμερα βλέπω τή συνέχεια τού έργου.
Τό έργο έχει σάν πρωταγωνιστές τούς τέως αιώνιους φοιτητές καί νύν αιώνιους τεμπέληδες συνδικαλιστές- κομματόσκυλα, οι οποίοι δέν δουλεύουν, οι οποίοι καλύπτουν τούς εφοριακούς πού συναλλάσονται μέ επιχειρηματίες, τούς καθηγητές πού εκβιάζουν γιά ιδιαίτερα μαθήματα, τούς γιατρούς πού παίρνουν φακελλάκια, τούς πονηρούς πού αγοράζουν μέ υπερτιμολογήσεις, τα κοπρόσκυλα πού πληρώνονται γιά υπερωρίες καί τελειωμό δέν έχει. Αλλά τό ξέχασα, οι συνδικαλιστές εργάζονται όταν απεργούν καί βγαίνουν στούς δρόμους καί διεκδικούν, διεκδικούν, διεκδικούν. 

Σήμερα βλέπω τό έργο μέ τόν πανεπιστημιακό καθηγητή νά τρώει από τά ευρωπαϊκά προγράμματα καί από τίς κρατικές επιχορηγήσεις, ενώ φώναζε στα νειάτα του "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ τό ίδιο συνδικάτο", νά συναλλάσεται μέ φοιτητές γιά να εκλεγεί πρόεδρος τμήματος, νά κυκλοφορεί μέ μερσεντές νά μένει σέ βίλα μέ πισίνα, νά συμμετέχει σέ εταιρία καί νά ..ωρύεται γιά τά ιδιωτικά πανεπιστήμια. 

Σήμερα βλέπω τό έργο μέ εικοσάχρονα παιδιά - φοιτητές νά δίνουν λίστες με ονόματα σε καθηγητές και αυτοί να βοηθάνε όλα τα ονόματα να περνάνε τα μαθήματα που διδάσκουν, βλέπω παιδιά νά έχουν κάνει τήν αντιγραφή επιστήμη καί τό γλύψιμο επάγγελμα.


Σήμερα βλέπω τό έργο μέ τά υπερχρέη της Ολυμπιακής, τά οποία θά πληρώνουν τά εγγόνια των εγγονιών μας, τίς σπατάλες του Δημοσίου, τούς αργόσχολους στίς νομαρχίες καί στούς Δήμους, δασκάλους καί καθηγητές νά φεύγουν από τό σχολείο τους στίς 11 το πρωΐ καί δημόσιους υπαλλήλους στίς πλατείες νά πίνουν καφέ καί νά κάνουν τά ψώνια τους. 

Σήμερα βλέπω τό έργο μέ απεργίες των βολεμένων δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι εκβιάζουν γιά πρόσθετες παροχές καί οφέλη. 

Τά συνδικάτα αντί νά πολεμήσουν τήν σπατάλη καί τή διαφθορά στό δημόσιο, τίς δύο πληγές της κοινωνίας μας, πού πληγώνουν πιό πολύ τή φτωχολογιά, σφυρίζουν αδιάφορα. Τουναντίον πρωταγωνιστούν στήν διαφθορά, στίς μίζες καί στήν απάτη. Πληγές πού μόνο εκ των έσω μπορούν νά γιατρευτούν.
Αλλά αν κτυπήσουν τά κακώς κείμενα του δημοσίου δέν θα τούς ακολουθήσουν καί οι μάζες των δημοσίων υπαλλήλων. Καί οι συνδικαλιστές μας πρέπει νά πρωταγωνιστούν, όχι γιατί τούς ενδιαφέρει τό κοινό καλό, αλλά γιά τό προσωπικό τους όφελος καί γιά τήν προσωπική τούς εξέλιξη. Είδαμε πως φτιάχτηκε ο Κανελλόπουλος, ο Πρωτοπαππάς, ο Πολυζωγόπουλος κ.α. 

Τά συνδικάτα είναι άρρωστα καί μετέχουν στή σήψη της δημόσιας ζωής μαζί μέ τούς δημοσιογράφους, τούς πολιτικούς καί τούς δικαστικούς. Είδατε κανένα συνδικάτο νά καταγγέλει γιατρό πού νά παίρνει φακελλάκι, ή να αποκαλύπτει εφοριακό πού νά μειώνει τόν φόρο επ' αμοιβή, ή να μηνύει υπάλληλο του ΙΚΑ πού νά λαδώνεται, ή να αποκαλύπτει δικαστικό πού να "τά παίρνει" από λαθρέμπορο ναρκωτικών; Ειδατε κανένα συνδικάτο πού νά προβληματίζεται γιά τούς αργόσχολους στά υπουργεία, στίς δημαρχίες, στίς νομαρχίες, στό ΙΚΑ; Είδατε κανέναν συνδικαλιστή πού νά ενδιαφέρεται γιά τήν συμπεριφορά των δημοσίων υπαλλήλων στούς πολίτες; Αγενέστατοι είναι λές καί είμαστε β' κατηγορίας πολίτες. Αυτός είναι ρατσισμός. Εχουν μόνιμη θέση, τά παίρνουν κάτω από τό τραπέζι, πληρώνονται από τούς φόρους μας καί μας αγριοκοιτάνε ή μας ειρωνεύονται όταν τούς ρωτήσουμε δεύτερη φορά. 


Αφού οι Ελληνες συνδικαλιστές δέν ενδιαφέρονται γιά τήν ποιότητα του Δημοσίου, γιά τήν ίση μεταχείριση των Ελλήνων, γιά τήν πραγματική δικαιοσύνη, γιά τήν εξυπηρέτηση του πολίτη, πρέπει νά ανακαλύψουμε γιά ποιά πράγματα κόπτονται καί αγωνίζονται. Τό πρώτο πράγμα είναι η λούφα, αφού οι συνδικαλιστές δέν δουλεύουν. Δεν προσφέρουν έργο στό δημόσιο τό οποίο αγαπούν τοοοοόσο πολύ. Επειτα είναι η εξυπηρέτηση του κόμματος πού ανήκουν, αφού όλοι εκλέγονται μέ κομματικά καί μόνο κριτηρια, καί άρα έχουν υποχρεώσεις. Οπότε όταν παρουν κομματικές εντολές, θά πρέπει νά τίς εκτελέσουν πάραυτα. Από τήν εξυπηρέτηση του κόμματός τους θά ανέβουν στή σκάλα της ιεραρχίας καί θά γίνουν σέ ορισμένες περιπτώσεις ακόμα καί υπουργοί. Αρα βλέπουμε ατομικό συμφέρον αλλά καί κάτι άλλο. Οταν ένας φιλοχρήματος καί ασυνείδητος δημόσιος υπάλληλος (εφοριακός ή γιατρός ή αστυνομικός ή δικαστικός κλπ) θέλει νά κερδίσει μάυρο χρήμα, εκβιάζοντας, παίρνοντας φακελλάκι ή μίζα γιά κάποια προμήθεια, πού θά ψάξει γιά καταφύγιο γιά τήν περιπτωση που θά τόν ανακαλύψουν; Μα φυσικά στό συνδικάτο, όπου ξέρει ότι έχει ασυλία καί θά τόν στηρίξουν οι κομματικοί του σύντροφοι. Δυστυχώς η αριστερά υποθάλπει όλο αυτό τό καρκίνωμα. 




Διεθνικιστική Αριστερά (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) και Ιδεολογία

Ο Γιωργάκης Παπανδρέου δήλωσε (Νοέμβριος 2008) ότι ο κόσμος χρειάζεται μία παγκόσμια διακρατική κυβέρνηση. Αυτοκαταργείται, αφού προτιμά νά είναι απλό όργανο κάποιας παγκόσμιας εξουσίας, αντί νά είναι ο ίδιος εξουσία, καταργεί τήν εθνική κυβέρνηση, καταργεί τό κράτος μας, καταργεί τήν δημοκρατία μας, καταργεί τήν εθνική μας κυριαρχία. Δέν μας είπε, ποιός θά εκλέγει αυτή τήν παγκόσμια κυβέρνηση, ποίων τα συμφέροντα θά εξυπηρετεί, ποιός θά τήν ελέγχει. Τρίζουν τά κόκκαλα του πατριώτη παππού σου Γιωργάκη!
Στίς 7 Νοεμβρίου 2008, κάποιο άλλο όργανο της Νέας Τάξης, ο Βαλλιανάτος δήλωνε:
«ΝΑΙ, ΕΙΜΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
ΑΜΟΙΒΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
ΕΧΩ ΘΕΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΕΙΜΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1985
ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!
ΝΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΟΥΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!!
ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ!!»

Ο Γ. Βαλλιανάτος αμοιβόταν με 9.000 ευρώ το μήνα απο το ΠΑΣΟΚ, ποιός ξέρει πόσα έπαιρνε από τή CIA, πόσα έπαιρνε από τή Μοσάντ. Πάντως, σέ συνέντευξή του στήν Εσπρέσσο (16/11/2008) παραδέχτηκε ότι έχει χρηματοδοτηθεί από τόν Σόρος ...γιά τούς Ρομά. Μεγάλη είναι η ανησυχία του μεγιστάνα γιά τούς γύφτους καί ξοδεύει τά λεφτά πού έχει βουτήξει από τή χειραγώγηση των χρηματιστηρίων καί των τραπεζών, γιά τά γυφτάκια. Τί μεγάλη καρδιά πού είναι ο κύριος Σόρος!!! Πολύ συγκινητική η προσπάθεια του Διεθνούς Καπιταλισμού νά σώσει τούς γύφτους από τούς ρατσιστές Ελληνες. Ο Βαλλιάνατος καί οι σύν αυτώ πράκτορες, κρύβονται πίσω από Μ.Κ.Ο. (Μή Κυβερνητικές Οργανώσεις), γιά νά υλοποιήσουν τά σχέδια τής αυτοκρατορίας πού γεννιέται.


Οπως η Σοβιετική Ενωση, σάν μέσο επιβολής της εξουσίας της, είχε επινοήσει τίς «Ειρηνιστικές Οργανώσεις» καί τίς «Τρομοκρατικές Ομάδες», ανά τήν Ευρώπη, έτσι καί οι ΗΠΑ, γιά νά μήν φαίνεται ότι αναμιγνύονται άμεσα στά εσωτερικά των χωρών, επινόησαν τίς «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις». Η Νέα Τάξη μέσα από πληθώρα χρηματοδοτήσεων μετάλλαξε τους διαφωνούντες οικολόγους, αριστερούς, συνδικαλιστές, αμφισβητίες, αντιρρησίες συνείδησης σε έμμισθους πράκτορές της.
Πριν από την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, προηγήθηκε μια συστηματική εκστρατεία «οικολόγων», «φεμινιστριών», οργανώσεων για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», υπερασπιστών των δικαιωμάτων του πολίτη, εναντίον της Σερβίας, για γεγονότα που διογκώνονταν και χρησιμοποιούνταν με τρόπο μονόπλευρο, αποσιωπώντας τα εγκλήματα των Κροατών, του UCK κ.λπ. Έτσι η εισβολή στη Γιουγκοσλαβία απέκτησε την απαραίτητη συναίνεση στην κοινή γνώμη της Ευρώπης, διότι οι καταγγελίες προέρχονταν από «αγωνιστές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποφασιστικό ρόλο σε αυτή τη στρατηγική έπαιξε το Ίδρυμα Σόρος και το σιωνιστικό λόμπυ. Ο Σόρος, μια ιδιοφυΐα της παραπληροφόρησης και της χρήσης των ΜΜΕ, έστησε με τα δισεκατομμύρια πού λήστεψε από τά χρηματιστήρια, ένα τεράστιο δίκτυο οργανώσεων καί ελέγχει άμεσα τήν πλειοψηφία των μεγάλων ΜΚΟ στην Ευρώπη. 


Στην Ελλάδα, η στρατηγική του Σόρος είναι νά εντάξει τίς βαλκανικές χώρες στην νεα οθωμανική αυτοκρατορία. Πρωτίστως πρέπει νά καθαγιαστεί η παληά οθωμανική αυτοκρατορία καί αυτό τό έχει αναλάβει τό ΕΛΙΑΜΕΠ του CDRSEE (Κέντρου για τη Συμφιλίωση! και τη Δημοκρατία! στη Νοτιανατολική Ευρώπη) που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, μέ τή δράση του στόν τομέα της αλλαγής των εγχειριδίων της Ιστορίας. Κατόπιν θά απλωθεί ειρηνικά η Τουρκία των ισλαμοκεμαλικών, στό Αιγαίο, στή Θράκη καί στήν Κύπρο καί μέ τή βοήθεια των σκοπιανών καί στή Μακεδονία. Εδώ βοήθησε τό παραμυθάκι της Ελληνοτουρκικής φιλίας, μέ αποκορύφωμα τήν αδράνεια της Ελλάδος ως πρός τήν προσπάθεια της Τουρκίας νά εισχωρήσει στήν Ευρωπαϊκή Ενωση, καί τή στήριξη του σχεδίου Ανάν πού νομιμοποιούσε τόν εισβολέα καί του χάριζε καί τήν υπόλοιπη Κύπρο. 


Ας δούμε λοιπόν πού πηγαίνουν τά λεφτά του Σόρος. Ακολουθούν αποσπάσματα από τό βιβλίο, «Τι είν΄ η Πατρίδα μας;», της βουλευτίνας Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Θάλειας Δραγώνα, η οποία γλείφει από μπρός καί από πίσω τούς Οθωμανούς καί τούς Εβραίους:
«Μας έκαναν Έλληνες ενώ δεν ήμασταν!
Η Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού.
Όποιος αξιολογεί τους Πολιτισμούς σε κατωτέρους και ανωτέρους είναι ρατσιστής και δεν το ξέρει!. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όποιον θεωρεί ανεπιθύμητους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Εξίσου ρατσιστής είναι και όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό, κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες!
Η επιθυμία να διδάσκεται στην μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική Γλώσσα κρύβει εθνικιστικές τάσεις.
Το να μιλάμε για απόλυτη ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδος και να αποσιωπούμε την ύπαρξη χιλιάδων Εβραίων στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις επί 450 χρόνια είναι καθαρός ρατσισμός!
Ρατσιστικό είναι και το να ανησυχούμε για την ύπαρξη πολλών ξένων μεταναστών στην χώρα μας, ή το να λέμε ότι «σε λίγο θα ψάχνουμε να βρούμε Έλληνα στην Ελλάδα», ή ότι «πρέπει να κρατήσουμε την εθνική μας ομοιογένεια και να μην διαβρωθούμε εθνολογικά»! Εξίσου ρατσιστικό είναι το να λέμε ότι το κέντρο της Αθήνας αλβανοκρατείται!»

Η βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ θέλει να μας πείσει ότι είναι ρατσιστικό νά παραμείνουμε Έλληνες καί Ορθόδοξοι, καί είναι ρατσιστικό νά είμαστε κύριοι στόν τόπο μας, καί είναι ρατσιστικό αυτός ο τόπος νά λέγεται Ελλάδα, καί είναι ρατσιστικό νά μήν πάμε γιά πνίξιμο.... 




Διεθνικιστική Αριστερά καί Φασιστική Τουρκία

H χώρα πού μοιάζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, στή ναζιστική Γερμανία, έχει βρεί στήν Ελλάδα, τούς πιό ένθερμους υποστηρικτές, πού δέν είναι άλλοι ...από τούς αριστερούς προδοδευτικούς, αρνησιπάτρηδες, αρνησίθρησκους, διεθνιστές οι οποίοι κυρίως ανήκουν σέ ΠΑΣΟΚ καί Συνασπισμό.
Μεταφέρω από τόν ιστότοπο infognomonpolitics.blogspot.com άρθρο του Σάββα Καλεντερίδη (9 Νοεμβρίου 2008):

«Ο συντάκτης του Βήματος, Ριχάρδος Σωμερίτης, που τοποθετεί τον εαυτό του στο στρατόπεδο των εκσυγχρονιστών, εκείνων δηλαδή που είναι ανεκτικοί στο διαφορετικό, μη παραλείποντας να ρίξει μια ...ρουκέτα για την πολύ συντηρητική ελληνική κοινωνία, επιδαψιλεύοντας προφανώς για τον εαυτό του τον τίτλο του δημοκράτη και του εκσυγχρονιστή, στο σημερινό του άρθρο που έχει τίτλο "Οι ελπίδες των πληβείων", αναφερόμενος στον Τούρκο πρωθυπουργό, τον αποκαλεί "ικανότατος «ισλαμοδημοκράτης» και ευρωπαϊστής Ρετζέπ Ερντογάν", λίγες μέρες μετά από τήν φράση του Τούρκου πρωθυπουργού: "Εμείς τί είπαμε; Ένα έθνος, μια σημαία, μια πατρίδα, ένα κράτος. Όποιος διαφωνεί δεν έχει θέση στην Τουρκία. Ας φύγει και άς πάει όπου θέλει", που εκστόμισε σε ομιλία του στην κουρδική πόλη Χακιάρι. Αν και αποφεύγουμε να αναφερόμαστε σε πρόσωπα, αναρωτιώμαστε αν ο κ. Σωμερίτης, όταν έγραφε το συγκεκριμένο κείμενο, ήταν ενήμερος των εξελίξεων στην Τουρκία.»

Oι θαυμαστές του σύγχρονου τουρκικού κράτους (Μπίστηδες, Γιωργάκηδες, Σωμερίτιδες, Ρεπούσιδες, Κουναλάκηδες, Αλαβάνηδες καί ΣΙΑ) φυσικά δέν πρόκειται νά κατηγορήσουν τήν ρατσιστική δήλωση του εκπροσώπου του τουρκικού κράτους, πού εμμέσως επιβεβαιώνει τή γενοκτονία όλων τών μή μουσουλμάνων υπηκόων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από τούς Νεότουρκους. Τούς μόνους πού κατηγορούν σάν ρατσιστές είναι τους Ελληνες εθνικιστές. Ακολουθεί δήλωση του Τούρκου υπουργού άμυνας, Βετσντί Γκιονούλ (11/11/2008), μέ τήν οποία επαίρεται τήν εκδίωξη όλων των μή μουσουλμάνων από τά εδάφη της Τουρκίας:

«Μήπως, αν σήμερα στο Αιγαίο συνέχιζαν να ζουν οι Ρωμιοί και σε άλλες περιοχές της Τουρκίας οι Αρμένιοι, η Τουρκία θα μπορούσε να είναι το έθνος-κράτος που είναι σήμερα; Δεν έχω τις λέξεις για να σας εξηγήσω το πόσο σημαντική υπήρξε η ανταλλαγή των πληθυσμών, όμως, εάν δείτε προσεκτικά τις παλιές πληθυσμιακές ισορροπίες, θα αντιληφθείτε τη σημασία της. Περάσαμε μέσα από τη διαδικασία της δημιουργίας του έθνους μας και αυτό είχε τις επιπτώσεις του. Ακόμα και ο αγώνας που δίνουμε σήμερα στη Νοτιοανατολική Τουρκία είναι μέρος αυτής της διαδικασίας και δεν μπορούμε να απαλείψουμε τη συμβολή στη διαδικασία οικοδόμησης του έθνους όλων εκείνων που θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα, κυρίως εκείνων που επλήγησαν από τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς των πληθυσμών. Όμως, εκείνες οι αρχές που υιοθετήθηκαν τότε, ήταν πολύ σημαντικές την περίοδο ίδρυσης της Δημοκρατίας, για να μπορέσει να γίνει η Τουρκία μια χώρα που κατοικείται από σύγχρονους, πολιτισμένους και φωτισμένους ανθρώπους.»

Παρακάτω μπορείτε νά χαρείτε τίς εργασίες του Πανεπιστημίου Αθηνών, πού τό πληρώνουμε μέ τούς φόρους μας. Χαρείτε πως τιμάται τό έργο του εγκληματία των παππούδων μας από τούς δοσίλογους της εποχής μας:

«ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΧΟΛΗ ΝΟΜΙΚΩΝ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΠΜΣ: «Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σπουδές»

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Αννας Καραμάνου

ΕΠΟΠΤΕΥΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Θάνος Βερέμης

«Ο ΚΕΜΑΛΙΚΟΣ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ» ΙΟΥΝΙΟΣ 2006

Ο εκσυγχρονισμός που προώθησε στο νεότευκτο Τουρκικό κράτος, στις αρχές του 20ου αιώνα, ο ιδρυτής του Κεμάλ Ατατούρκ, έχει ερμηνευθεί από πολλούς ως μια πολιτισμική επανάσταση που οδήγησε τη χώρα από την Οθωμανική-Ισλαμική πραγματικότητα στην σύγχρονη Τουρκική, δυτικού τύπου, Δημοκρατία. Λάτρης του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής και εμπνεόμενος από την δυτικοευρωπαϊκή διανόηση και τη Γαλλική Επανάσταση, ο Κεμάλ ταύτισε τον εκσυγχρονισμό του κράτους με τον εκδυτικισμό, ο οποίος αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες του κεμαλικού δόγματος πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε η σύγχρονη Τουρκία....
(Ο εμπνευστής του Χίτλερ ήταν λάτρης της ευρωπαϊκής διανόησης. Τί συγκινητικό!! Τό αφεντικό του Τοπάλ Οσμάν ήταν λάτρης του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής!!)
Ενα κομμάτι έχει κοπεί, από το ζωντανό σώμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας της οποίας ήταν μέλος και τώρα αιμορραγεί. Στο παλάτι ο Σουλτάνος και οι υπουργοί του ήταν έτοιμοι επίσης να στείλουν διαμαρτυρία στους Βρετανούς. Ο Μουσταφά Κεμάλ όμως είχε διαφορετική άποψη επί του θέματος. Ζήτησε την ανάληψη δράσης και όχι διαβήματα διαμαρτυρίας. Η υπό την αρχηγία του επανακατάληψη της Σμύρνης υπήρξε στη συνέχεια καθοριστική για το πολιτικό του μέλλον, αλλά και για την εξέλιξη της σύγχρονης Τουρκίας.....
(Αχ καλέ η Καραμάνου του ΠΑΣΟΚ ανησυχεί γιατί κόπηκε κάποιο ζωντανό κομμάτι από τήν οθωμανική αυτοκρατορία. Η Σμύρνη καί η Εφεσσος θεωρούνται από τη Χανούμ Καρα-αμάν σώματα των Οθωμανών κατακτητών. Καί γιατί όχι καί η Θεσσαλονίκη καί η Αθήνα, πού ήταν σώματα των Οθωμανών γιά 500 χρόνια;)
Η μελέτη της βιβλιογραφίας Lewis, Mango, Poulton, Tekeli, Βερέμης, Αναγνωστοπούλου καταδεικνύει ότι οι αλλαγές που προώθησε ο Κεμάλ, ως αρχηγός του κράτους, δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο στις έξωθεν ευρωπαϊκές επιρροές, αλλά και στις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές που συντελέστηκαν στη διάρκεια του 19ου αιώνα και επέδρασαν στην υπό παρακμή Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτές οι διεργασίες, μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και τη διάλυση της αυτοκρατορίας, υπό την αρχηγία του Κεμάλ, οδήγησαν στο σύγχρονο Τουρκικό κράτος, ανοίγοντας ταυτόχρονα ένα νέο κεφάλαιο και ένα καινούργιο κόσμο και για τις γυναίκες.....
(Δέν μας λέει ο Βερέμης καί γιά τίς χιλιάδες Ρωμιές καί Αρμένισσες πού βίαζαν οι εκσυγχρονιστές Τούρκοι τήν περίοδο 1914-1922. Τίς βίαζαν ακόμα καί πεθαμένες οι Τσέτες του Κεμάλ. Δέν διάβασαν τά βιβλία του Ηλία Βενέζη, νά διαπιστώσουν πόσοι στρατιώτες τή φορά ...άνοιγαν ένα νέο κεφάλαιο στίς Ρωμιές φυλακισμένες καί πως τίς σκότωναν μετά όταν αυτές ήταν βουτηγμένες μέσα στό αίμα; Πόσα λεφτά δίνει η Τουρκία σέ όλα αυτά τά σκουλήκια, γιά νά υμνούν τούς βιαστές των γιαγιάδων μας;)
Οι μεγάλες αλλαγές, όπως φάνηκε, αντιπροσώπευαν το όραμα ενός μόνο χαρισματικού πολιτικού ηγέτη, του ιδρυτού της Δημοκρατίας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς και τις αξίες ενός μικρού αριθμού αστών και μικροαστών πολιτών. Η Τουρκική Δημοκρατία καθόρισε τα χαρακτηριστικά του μοντέρνου κράτους και της ιδανικής γυναίκας και προπαγάνδισε αυτό το ιδεώδες σε ένα πληθυσμό που είχε πολύ διαφορετικές αξίες και αντιλήψεις περί του ρόλου και της συμπεριφοράς των γυναικών. Έτσι, εκείνες οι μεταρρυθμίσεις δημιούργησαν μεν μια γενιά δυνατών και χειραφετημένων γυναικών, όχι όμως χωρίς κόστος. Σε κάθε περίπτωση οι ευκαιρίες και τα δικαιώματα που προσέφερε στις γυναίκες ο Κεμαλικός εκσυγχρονισμός δεν θα πρέπει να υποτιμηθούν. Εκείνες οι πρώιμες αλλαγές έθεσαν τα θεμέλια για τη μελλοντική ολοκλήρωση των δικαιωμάτων των γυναικών, στο πλαίσιο και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Σιγά-σιγά, αλλά σταθερά, βοηθούσης και της ΕΕ, οι γυναίκες της Τουρκίας βρίσκουν το δρόμο προς την απελευθέρωσή τους.
(Ο χαρισματικός ηγέτης!! ήταν ο εμπνευστής του Χίτλερ στό δικό του σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων. Ποιός θυμάται τούς Αρμένιους; Αυτή ήταν η απάντηση πού έδωσε όταν τόν ρώτησαν γιά τόν απόηχο πού θά έχει στήν ιστορία η εξολόθρευση ολόκληρου λαού.) »

Ταύτιση λοιπόν της ελληνικής αριστεράς μέ τήν κεμαλική ακροδεξιά καί τό βαθύ κεμαλικό κράτος, αποδεικνύεται στίς εργασίες των αριστεροκρατούμενων πανεπιστημίων. Μέ τό αζημίωτο φαντάζομαι, γιά νά μήν ξεχνάμε τήν "Πέμπτη Φάλαγγα", πού είχε στήσει ο Χίτλερ στήν προπολεμική Γαλλία. Κατά τά άλλα δέν καταλαβαίνω γιατί καταδικάζουμε τά εγκλήματα των Ναζί στά Καλάβρυτα, στό Δίστομο καί στόν Κάλανο. Αποτελούν μία μικρογραφία των εγκλημάτων των κεμαλικών. Αποτελούν ένα ελάχιστό δείγμα της γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ελλήνων καί των Ασσυρίων.
Ακολουθεί άρθρο του Βασίλη Ν. Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν), ως απάντηση σέ κάποιον άλλον οπαδό του Κεμάλ, τόν Μανδραβέλη του Αλαφούζου:
«Χαιρετούμε με τον προσήκοντα σεβασμό το «μεγάλο διπλωματούχο ιστορικό», τον «υμνητή» της φιλελεύθερης πολιτικής παρακαταθήκης ΤΟΥ MILTON FRIEDMAN, τον «υπερήφανο μαθητή» του «σεσημασμένου» νεοταξίτη αμπελοφολόσοφου Νίκου Δήμου, τον «αβανταδόρο» της «επιστημονικής ληστοσυμμορίας» Ρεπούση-Λεωντσίνη, τον «ιδεολογικό παρατρεχάμενο» της «παρέας» Ανδριανόπουλου, Ευαγγελόπουλου, Μπήτρου, Παπανδρόπουλου, Χρηστίδη, τον αθεράπευτο θιασώτη του «αμερικάνικου ονείρου» και του «άσχημου, αλλά βολικού μπλου τζιν»!!!
Χαιρετούμε των «πρωτοπόρο των αγραμμάτων», το νέο δείγμα του «ελεγχόμενου μικροαστικού λαϊκισμού» που ανακάλυψε «το διχασμό της δυτικής φιλοσοφίας, της αντίληψης δηλαδή που έχουμε για τον κόσμο που έχει μακρά ιστορία. Από τη μία υπάρχουν οι «ηπειρωτικοί φιλόσοφοι» (continentals) και από την άλλη οι Αγγλοσάξωνες...» Πρωτοποριακώς ανατριχιαστική η φιλοσοφική σκέψη που θα μείνει ακέραια στην αιωνιότητα για να δείχνει στον τυφλό κόσμο ότι πέραν των μεγάλων της ανθρώπινης σκέψης (Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Στωικοί, Επικούρειοι, Ντεκάρτ, Σπινόζα, Λάιμπνιτς, Λοκ, Κοντιγιάκ, Ντιντερό, Χιουμ, Καντ, Χέγκελ, Μαρξ, Νίτσε, Κοντ, Μπέρξον, Μπασελάρ, Χάιντεγκερ, Σαρτρ... υπάρχει και ο εκ Κοζάνης «Πάσχων» μανδραβέλης φιλόσοφος, ιστορικός, αρθρογράφος ειδικός σε θέματα πολιτικά, επιστημονικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά, στρατιωτικά, βιοτεχνολογικά, απορρυπαντικά, ποδοσφαιρικά, ενδοκρινολογικά, ηλεκτρολογικά, υδραυλικά, ζαχαροπλαστικά, εδώδιμα αποικιακά, είδη κιγκαλερίας και είδη υγιεινής! (Μακάρι να ήξερε να τραβάει και το καζανάκι!)
Χαιρετούμε τον «Πάσχοντα» Mανδραβέλη γεννηθέντα το 1963 στην Kοζάνη. Σπουδάσαντα οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο της Nέας Yόρκης "New School for Social Research". (Εσείς που νομίζατε ότι θα σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της Λάρισσας;) Από 1982 εργαζόμενο(;) σε αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά. Σήμερα αρθρογραφούντα στην εφημερίδα «Καθημερινή». Μέλος της «΄Eνωσης Συντακτών Hμερησίων Eφημερίδων Aθηνών» (EΣHEA), του Oικονομικού Eπιμελητηρίου Eλλάδος, της Eλληνικής Eταιρείας Oικονομολόγων, του Electronic Frontier Foundation (EFF), και της «American Association for the Advancement of Science». (Εσείς νομίζατε ότι δε θα ήταν μέλος της AMERICAN ASSOCIATION;)
Χαιρετούμε τον εμπνευστή της «συλλογικής ιδιοκτησίας της γνώσης», (!) τον βαθυστόχαστοι αναλυτή του «δομικού στοιχείου κάθε ζώντος συστήματος», τον χαριτοσυνεντευξιαζόμενο μετά της «Λολίτας» γίγαντα της σκέψης, τον υπέρμαχο της Φιλευλεύθερης Συμμαχίας που δεν έχει καμία σχέση με το Ουράνιο Τόξο, τα Σκόπια και τον Τζορτζ Σόρος.
Χαιρετούμε τον «Πάσχοντα» Μανδραβέλη, υπέρλαμπρο άστρο της Θεωρίας του «ιστορικού ενταφιασμού» και τους ομοϊδεάτες του Παναγιωτόπουλο, Λιάκο, Λούκο, Νικολακόπουλο, Πεσματζόγλου, Ρεπούση, Κουλούρη καθώς και τα κραυγάζοντα δημοσιογραφικά απομεινάρια του Ιού της Ελευθεροτυπίας και των άλλων «εκσυγχρονιστικών αμερικανοϊσραηλινών φυλλάδων» τύπου Καθημερινής.
Χαιρετούμε τον ιστορικά ημίαιμο «Καθημερινό» ινστρούχτορα της Νεοταξικής κουλτούρας μια και αναρωτιέται «πως και τι» περί του«ολοκαυτώματος» (όχι, βεβαίως, του Εβραϊκού) αλλά του Ποντιακού, και των «γενοκτονιών» επί το γενικότερο και απαντούμε στο ερώτημα αν και γνωρίζουμε ότι ο «Πάσχων» Μανδραβέλης θα συνεχίζει να μεταφέρει, προσβάλλοντας βάναυσα ιστορία και δημοσιογραφία, μόνο όσα του υπαγορεύονται.

ΤΙ ΕΝΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ «ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ»

Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Αποτελεί το βαρύτερο έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, για το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει παραγραφή.Η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε άμεσα ή έμμεσα τις άλλες δύο γενοκτονίες του αιώνα μας, των Εβραίων και Αρμενίων. Η γενοκτονία των Ποντίων έχει τις ίδιες ηθικές αναλογίες με αυτές των Εβραίων και των Αρμενίων, δυστυχώς όμως αποτελεί τη λιγότερο μνημονευόμενη και περισσότερο λησμονημένη από τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.

ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΙΑΠΡΑΧΤΗΚΕ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ;

Ο Ποντιακός Ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας (1461) γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση - γενοκτονία του αιώνα μας. Επτά χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Τραπεζούντα. Η οθωμανική κατάκτηση του μικρασιατικού Πόντου μπορεί να διαριθεί σε τρεις περιόδους. Η πρώτη αρχίζει με την άλωση της Τραπεζούντας το 1461 και λήγει στα μέσα του 17ου αιώνα. Την περίοδο αυτή οι Τούρκοι κρατούν μάλλον ουδέτερη στάση κατά των Ελλήνων του Πόντου. Η δεύτερη αρχίζει στα μέσα του 17ου αιώνα και λήγει με το τέλος του πρώτου ρωσοτουρκικού πολέμου. Χαρακτηρίζεται με τη θρησκευτική βία κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Κατά την περίοδο αυτή πραγματοποιούνται οι ομαδικοί εξισλαμισμοί των ελληνικών πληθυσμών. Η τελευταία περίοδος, που τελειώνει το 1922 υποδιαιρείται σε δύο υποπεριόδους. Η πρώτη αρχίζει με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774. Χαρακτηρίζεται από τη συστηματική προσπάθεια των τοπικών αρχών να μην εφαρμόζουν προς όφελος των χριστιανώντους φιλελεύθερους νόμους. H δεύτερη υποπερίοδος αρχίζει το 1908 και χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη του τουρκικού εθνικισμού.

ΟΙ ΝΕΟΤΟΥΡΚΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ

Από τους βαλκανικούς πολέμους και από τους επίσημους συμβούλους, των Γερμανών, οι Νεότουρκοι διδάχθηκαν ότι μονάχα με την εξαφάνιση των Ελλήνων και Αρμενίων θα έκαναν πατρίδα τους τη Μικρά Ασία. Οι διάφορες μορφές βίας δεν αρκούσαν για να φέρουν τον εκτουρκισμό. Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μούσταφα Κεμάλ (1919 - 1923). Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο «Ένωση και Πρόοδος» ιδρύθηκε το 1889. Στο συνέδριο τους, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1911 πάρθηκε η απόφαση, ότι η Μικρά Ασία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα. Η απόφαση αυτή καταδίκασε σε θάνατο διάφορες εθνότητες.
Οι Τούρκοι στον Πόντο άρχισαν με την επιστράτευση όλων από 15 έως 45 ετών και την αποστολή τους σε Τάγματα Εργασίας. Παράλληλα αμφισβήτησαν το δικαίωμα των Ελλήνων να ασκούν ελεύθερα τα επαγγέλματά τους και επί πλέον απαγόρευσαν τους μουσουλμάνους να εργάζονται επαγγελματικά με τους Έλληνες με την ποινή της τιμωρίας από τις στρατιωτικές Αρχές. Κατ΄ αρχάς οι άτακτες ορδές των Τούρκων επιτίθονταν στα απομονωμένα ελληνικά χωριά κλέβοντας, φονεύοντας, αρπάζοντας νέα κορίτσια, κακοποιώντας και καίγοντάς τα. Οργανωμένες επιθέσεις Οι Τούρκοι χωρίς προσχήματα πια περνούν στην επίθεση. Από κάθε γωνιά του Πόντου και της Μικράς Ασίας έρχονται καταγγελίες. Οι σποραδικές δολοφονίες αρχίζουν να αυξάνονται. Χωρικοί, που πήγαιναν να δουλέψουν στα χωράφια τους, βρίσκονταν καθημερινά δολοφονημένοι. Οι διωγμοί εκδηλώθηκαν αρχικά με τη μορφή σποραδικών κρουσμάτων βίας, καταστροφών, απελάσεων και εκτοπισμών. Φαίνονταν σαν να προέρχονταν από ανεύθυνα κυρίως στοιχεία. Πολύ γρήγορα όμως έγιναν συστηματικοί, πιο οργανωμένοι και εκτεταμένοι και στρέφονταν τόσο κατά των Ελλήνων όσο και κατά των Αρμενίων.
Εμπνευστής και εγκέφαλος αυτής της επιχείρησης της γενοκτονίας ήταν ο Μεχμέτ Ταλαάτ, υπουργός των Εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Με δικές του εντολές, που καλούσαν τις αρχές να μη δείχνουν κανένα έλεος και για τoυς χριστιανούς, εξαπολύθηκαν οι διωγμοί κατά των «ανεπιθύμητων» εθνοτήτων σε μια τεράστια έκταση. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγκάστηκε, σε ένδειξη πένθους, να κλείσει στις 15 Μαϊου 1914 όλες τις εκκλησίες και τα σχολεία και να καταγγείλει στις Μεγάλες Δυνάμεις τους νέους διωγμούς. Δεν κατάφερε όμως τίποτε γιατί κηρύχθηκε στο μεταξύ ο Α΄ Παγόσμιος πόλεμος, στον οποίο η Τουρκία έλαβε μέρος ως σύμμαχος της Γερμανίας, έχοντας πια την ευχέρεια να εφαρμόσει πλήρως το παλιότερο σχέδιο της εξόντωσης των χριστιανών.


Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής ανάγκασε χιλιάδες Έλληνες των παραλίων της Μικρασίας να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες εστίες τους και να μετοικήσουν με πολυήμερες εξοντωτικές πορείες. Σύμφωνα με μια έκθεση της Ελληνικής Πρεσβείας, με ημερομηνία τον Ιούνιο του 1915 είναι γραμμένα τα εξής: «Οι εκτοπιζόμενοι από τα χωριά τους δεν είχαν δικαίωμα να πάρουν μαζί τους ούτε τα απολύτως αναγκαία. Γυμνοί και ξυπόλητοι, χωρίς τροφή και νερό, δερόμενοι και υβριζόμενοι, όσοι δεν εφονεύοντο οδηγούντο στα όρη από τους δημίους τους. Οι περισσότεροι απ' αυτούς πέθαιναν κατά την πορεία από τα βασανιστήρια. Το τέρμα του ταξιδιού δεν σήμαινε και τέρμα των δεινών τους, γιατί οι βάρβαροι κάτοικοι των χωριών, τους παρελάμβαναν για να τους καταφέρουν το τελειωτικό πλήγμα ...» Σκοπός των Τούρκων ήταν, με τους εκτοπισμούς, τις πυρπολήσεις των χωριών, τις λεηλασίες, να επιτύχουν την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών και να καταφέρουν ευκολότερα των εκτουρκισμό εκείνων που θα απέμεναν. Το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ήττα της Τουρκίας από τις δυνάμεις της Αντάντ και το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου έφερε μια προσωρινή ανάπαυλα στο απάνθρωπο σχέδιο των Νεότουρκων. Η νέα τουρκική κυβέρνηση υποχρεώνεται από τις νικήτριες δυνάμεις να δώσει άδειες επιστροφής στους λίγους εξόριστους που είχαν απομείνει.
Το τελικό πλήγμα. Το 1919 αρχίζει νέος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους. Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον ποντιακό ελληνισμό. Στις 19 Μαϊου, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Με τη βοήθεια μελών του Νεοτουρκικού Κομιτάτου συγκροτεί μυστική οργάνωση, τη Mutafai Milliye, κηρύσσει το μίσος εναντίον των Ελλήνων και σχεδιάζει την ολοκλήρωση της εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού. Αυτό που δεν πέτυχε το σουλτανικό καθεστώς στους πέντε αιώνες της τυραννικής διοίκησής του, το πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια ο Κεμάλ, εξόντωσε τον ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας. Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους Έλληνες του Πόντου να ανέβουν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την προστασία του αμάχου πληθυσμού. Τα θύματα της γενοκτονίας θα ήταν πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχε το επικό και ακατάβλητο ποντιακό αντάρτικο.

Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ

Με την επικράτηση του Κεμάλ, οι διωγμοί συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση. Στήνονται στις πόλεις του Πόντου τα διαβόητα έκτακτα δικαστήρια ανεξαρτησίας, που καταδικάζουν και εκτελούν την ηγεσία του ποντιακού ελληνισμού. Το τέλος του Πόντου πλησιάζει. Οι φωνές λιγοστεύουν. Ελληνικός λαός - Προσφυγικός λαός. Τον επίλογο της τραγικής ποντιακής γενοκτονίας αποτελεί ο βίαιος ξεριζωμός των επιζώντων μετά τη νίκη της Τουρκίας. Με τη συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών έρχονται στην Ελλάδα και τα τελευταία ζωντανά υπολείμματα. Οι ξεριζωθέντες εγκαταλείπουν την πατρώα γη και όλα τα υπάρχοντά τους. Παίρνουν μαζί τους ιερά κειμήλια και λίγο χώμα από τη γη του Πόντου. Αφήνουν πίσω τη Μαύρη Θάλασσα και μπαίνουν στην ’σπρη Θάλασσα. Φτάνουν στην Ελλάδα.
Η προσφορά των Ελλήνων του Πόντου στο ελληνικό κράτος. Πάμφτωχοι, έχοντας αφήσει πίσω τους περιουσίες και πλούτη, έφτασαν ταλαιπωρημένοι από τις διώξεις, με το φόβο ακόμη ζωντανό μέσα τους, κι εγκαταστάθηκαν δίχως να χάσουν το θάρρος τους, εδώ κι εκεί στη νέα ελληνική πατρίδα. Σκόρπισαν σε χωριά και πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης, στους συνοικισμούς της πρωτεύουσας και σε άλλες περιοχές, με μοναδικό εφόδιο την αυτοπεποίθηση, την αισιοδοξία, την αγάπη στη γη και τα γράμματα ή τις τέχνες. Αλλά και με την τραγική θέση της η Ιωνία ήλθε να διαδραματίσει τον εθνικό της ρόλο. Μοναδική αλλά και μεγάλη παρηγοριά ότι οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες, οι αιώνιοι Ακρίτες, θωράκισαν τη Μακεδονία και τη Θράκη. Περισσότεροι από 700.000 πρόσφυγες από τη Μικρασία και τον Πόντο εγκαταστάθηκαν στη βόρεια Ελλάδα. Οι Ίωνες, με μια πλούσια πολιτισμική και εθνική παράδοση, συνέβαλαν στην επιβεβαίωση της εθνικής ταυτότητας.
Η Γαλλία και η «ποινικοποίηση της άρνησης». Εγκρίθηκε από την Γαλλική εθνοσυνέλευση η πρόταση νόμου για την ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους. Πέντε χρόνια μετά από την αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας η πρόταση νόμου έρχεται να πλαισιώσει την θεσμική κατοχύρωση του θλιβερού ιστορικού γεγονότος. Η γενοκτονία των Αρμενίων από τους Νεότουρκους είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός για το γαλλικό κράτος. Αλλά εδώ αξιοθρήνητε mister Mandravelis είναι, βλέπεις, Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε. Είθε να βρεθεί κάποιος να σε λυπηθεί!

Vasilis N. Triantafyllidis (Harry Klynn) »

Οσο αφορά γιά τό βιβλίο Ιστορίας, πού υμνούσε τόν κεμαλισμό καί τήν "οθωμανική διοίκηση", η τουρκική εφημερίδα Turkish Daily News (Jun 19, 2007), έγραψε γιά τή συγγραφέα του βιβλίου:
«The professor told the Turkish Daily News that her team tried to leave out language that accuses Turkey, and place historical events in their context. "Negative or biased connotations of the Turkish people give way to historical representations which are based on sources and therefore are more objective and nuanced." She added that the book avoids one-sided mentions of violent episodes by Turks and accusations regarding Turkish behavior». 


H αριστερή χανούμισα βεβαίωσε στήν τουρκική εφημερίδα, ότι προσπάθησε νά αφαιρέσει από τό βιβλίο ιστορίας, οτιδήποτε επικριτικό γιά τήν Τουρκία. Πρός Θεού ή μάλλον πρός Μάρξ, μήν κατηγορήσουμε τήν Τουρκία γιά τίποτα. Τί έκαναν οι άνθρωποι, απλά εξόντωσαν όλους τούς γηγενείς πληθυσμούς καί τούς πήραν τά εδάφη τους. Ασήμαντα πράγματα. Διαφαίνεται επομένως, η δέσμευσή της πρός τό τουρκικό κατεστημένο, νά μήν πρσβάλει μέσω του βιβλίου της, τή γειτονική χώρα.
Καί κάποια Χριστίνα Κουλούρη ειρωνευόταν όσους υπέγραψαν εναντίον του βιβλίου: 

«Διακινείται μάλιστα και κείμενο που ζητεί την απόσυρση του εν λόγω εγχειριδίου, το οποίο υπογράφεται από πλοιάρχους και κτηνοτρόφους, νοικοκυρές και στρατιωτικούς, από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑΟΣ και τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Χρ. Σαρτζετάκη.
Δεν είναι βεβαίως τυχαίο ότι μεταξύ των υπογραφών σπανίζουν εκείνες των ιστορικών, εφόσον είναι προφανές από το ίδιο το κείμενο ότι δεν είναι δυνατόν η «housewife» (sic) ή ο εργάτης από τη Γερμανία, που εμφανίζονται να υπογράφουν, να έχουν διαβάσει το βιβλίο και να έχουν διαμορφώσει άποψη περί της επιστημονικής και παιδαγωγικής του εγκυρότητας.»

Η δημοκράτισα είναι καί ολίγον ρατσίστρια αφού γνώμη γιά τήν ιστορία πού διδάσκονται τά παιδιά τους δέν μπορεί νά έχουν οι εργάτες από τή Γερμανία. Εάν δηλαδή τό βιβλίο πού τούς παρήγγειλε η Τουρκία, δέν εξυμνούσε τόν Κεμάλ αλλά τόν Χίτλερ, τότε πάλι ο εργάτης καί η "housewife" δέν θά είχαν δικαίωμα νά έχουν κρίση πάνω στό περιεχόμενό του. Μόνο ιστορικοί του ύψους της Κουλούρη καί της Ρεπούση διακαιονται νά έχουν άποψη πάνω στά σχολικά εγχειρίδια. Καί όλοι βέβαια ξέρουμε μέ ποιό γλύψιμο, δηλαδή μέ ποιό τρόπο αρπάζουν τίς πανεπιστημιακές έδρες οι "Διανοούμενοι" στήν νεώτερη Ελλάδα. 

Η Α.Ε.Κ.Α.(ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ) που ίδρυσε ο Νίκος Μπίστης δήλωσε στήν «Ελευθεροτυπία» στις 18-5-2002:

«Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τις διώξεις του ποντιακού Ελληνισμού δεν φαίνεται να εντάσσεται στο πλαίσιο της εθνικής αυτογνωσίας και της αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας, υποστηρίζει σε ανακοίνωσή της η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς, με αφορμή τις εκδηλώσεις της 19ης Μαΐου. Περισσότερο φαίνεται ότι προσανατολίζεται στην επαναδιατύπωση των κοινοτοπιών του εθνικιστικού μύθου περί αιωνίας φυλής, στην καλλιέργεια συγκρουσιακής λογικής με τη γείτονα Τουρκία, ενώ αφήνονται να αιωρούνται, ασαφώς μεν επικινδύνως δε, αλυτρωτικά οράματα.
Ο εθνικισμός ηγεμονεύει και γι' αυτό, άλλωστε, η προσπάθεια εστιάζεται στην άσκηση πίεσης στην Τουρκία διαμέσου της εμμονής στο νομικό χαρακτηρισμό των διωγμών ως γενοκτονίας. Στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να επισημάνουμε ότι δια της υπερβολής χάνεται το υπαρκτό δίκαιο και ότι πολιτική «χρησιμοποίηση» της Ιστορίας ουδέποτε ωφέλησε τους λαούς.
Ο Ποντιακός Ελληνισμός, πολύπαθος όχι μόνο λόγω του ξεριζωμού, αλλά και λόγω της υποτιμητικής του αντιμετώπισης από το κατεστημένο στην Ελλάδα, είναι φυσικό να διατηρεί αισθήματα αδικίας και πικρίας. Η εκμετάλλευση, όμως, αυτών των αισθημάτων για τη διαμόρφωση δύναμης κρούσης του εθνικισμού συνιστά πατριδοκαπηλία και προσβάλλει τους Ποντίους. Γι'αυτό, άλλωστε, οι χιλιάδες Πόντιοι απέχουν από αυτά τα εθνικιστικά παραληρήματα όπου πρωταγωνιστούν οι επαγγελματίες του λαϊκισμού».

Ακολουθεί άρθρο περί της προσπάθειας εξωραϊσμού των Τούρκων, μέσω της προώθησης βοηθημάτων Ιστορίας στίς βιβλιοθήκες των σχολείων:

«Πιστοποιητικά καλής διαγωγής και πολιτισμού στους Τούρκους μετά την Αλωση»

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΑΣΤΥΛΙΑΝΟΥ

Προσπάθεια εξωραϊσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από την εποχή της Αλωσης της Κωνσταντινούπολης επιχειρείται μέσα από βοηθήματα Ιστορίας που θα μπορούν να βρίσκονται στις σχολικές βιβλιοθήκες.
Μερικοί από τους πρωτεργάτες της έκδοσης των τεσσάρων βιβλίων που γράφτηκαν με πρωτοβουλία του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (CDRSEE), παρουσιάστηκαν χθες σε διάσκεψη Τύπου, με στόχο να διδαχθούν στη Μέση Εκπαίδευση. Στη συνέντευξη Τύπου μίλησαν ο Κώστας Καρράς μέλος του Δ. Σ. του (CDRSEE) και υπεύθυνος για το Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας και η καθηγήτρια Χριστίνα Κούλουρη, επιμελήτρια της σειράς και πρόεδρος της Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης του CDRSEE. Επίσης, παρουσιάσεις έκαναν: Ο καθηγητής Νιαζί Κιζιλγιουρέκ, μέλος της Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης του CDRSEE, ο Χαϊρεττίν Καγιά, επιμελητής της τουρκικής έκδοσης των εναλλακτικών βιβλίων εργασίας, η Δρ Μελτέμ Ονουρκάν-Σαμανί ιστορικός, και ο Παύλος Παύλου, φιλόλογος σε σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης. Όπως ανέφεραν οι ομιλητές στη συνέντευξη Τύπου, στόχος του υλικού είναι η ανάπτυξη κριτικής σκέψης, ενώ τα εγχειρίδια θα χρησιμοποιούνται και στις δύο κοινότητες σαν συμπληρωματικό διδακτικό υλικό. Επίσης επισήμαναν ότι η έκδοση των βιβλίων αποσκοπεί στο να εμπλουτίσει τον ουσιώδη διάλογο «σε σχέση με τη διδασκαλία της Ιστορίας που λαμβάνει χώρα σε όλες τις γωνιές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου». Τα βιβλία προηγουμένως παρουσιάστηκαν στο Βελιγράδι, το Ζάγκρεμπ, τα Τίρανα, το Σαράγιεβο και τα Σκόπια. Όπως ανακοινώθηκε, το CDRSEE σε συνεργασία με τον Όμιλο Ιστορικού Διαλόγου και Έρευνας, «τις επόμενες μέρες θα συντονίσουν μια σειρά από εργαστήρια επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, με στόχο να προετοιμαστούν οι Ε/κ και Τ/κ δάσκαλοι να χρησιμοποιήσουν αυτά τα τέσσερα βιβλία μέσα στην τάξη».

Η προκλητική Κουλούρη και η μη ύπαρξη ζυγού!

Η Χριστίνα Κουλούρη, επιμελήτρια της σειράς και πρόεδρος της Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης του CDRSEE, μαζί με τη Μαρία Ρεπούση είχαν προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα για τις θέσεις τους σε ιστορικά θέματα που έχουν σχέση με τους Τούρκους. Σε άρθρο της στην αθηναϊκή εφημερίδα «Το Βήμα», ημερομηνίας 6/2/2000, με τίτλο «Οι "σκοτεινοί αιώνες" του οθωμανικού παρελθόντος μας», η Κουλούρη έγραφε προκλητικά: «Το επιστημονικό ενδιαφέρον υπαγορεύεται, άλλωστε, όπως είναι γνωστό, από τη σύγχρονη συγκυρία και τα ερωτήματα που θέτει το παρόν. Οι πολιτικές εξελίξεις της τελευταίας δεκαετίας στα Βαλκάνια και η αναθεώρηση του παρελθόντος που συνεπάγονται οδήγησαν τις βαλκανικές ιστοριογραφίες σε μια αναζήτηση του «κοινού» παρελθόντος, των κοινών ιστορικών εμπειριών της βυζαντινής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας και της «κληρονομιάς» τους στη θρησκευτική, πολιτισμική και θεσμική σφαίρα. Η νέα αυτή τάση σημαίνει αναθεώρηση της βασικής, κοινής στα βαλκανικά εθνικά κράτη (πλην του τουρκικού, βεβαίως) ερμηνείας της οθωμανικής κληρονομιάς: ότι η οθωμανική περίοδος της ιστορίας τους υπήρξε μια «αλλότρια» επιβολή στις αυτόχθονες χριστιανικές κοινωνίες που είχε τη μορφή «ζυγού».

Μετά η «Ιστανμπούλ» ευημερεί

Χαρακτηριστική είναι η τουρκική προπαγάνδα στο βιβλίο 1 (Σελίδα 51) με τίτλο «Η Οθωμανική αυτοκρατορία», της κατάστασης που επικρατούσε στην Κωνσταντινούπολη μετά την Αλωσή της από τους Τούρκους: Όλα, εν ολίγοις, ήταν ωραία, επειδή απηλλάγησαν από τους «απίστους», δηλαδή τους Χριστιανούς: Αναφέρεται: «Σπίτια δόθηκαν στους νέους ανθρώπους που έφθαναν. Η Ινστανμπούλ άρχιζε να ευημερεί... «Έδωσαν πιστοποιητικά στους ανθρώπους έτσι, ώστε τα σπίτια να είναι ιδιοκτησία τους. Η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται. Έπειτα, ο σουλτάνος είχε ένα βεζίρη που ήταν γιος άπιστου. Έγινε πολύ οικείος του σουλτάνου. Οι παλιοί άπιστοι της Ινσταμπούλ ήταν φίλοι του πατέρα αυτού του βεζίρη... «Ένας ψευδομουσουλμάνος δούλος δόθηκε σύντροφος σε έναν από τους συνωμότες απίστους. «Ερώτηση: Ποιος είναι αυτός ο βεζίρης; «Απάντηση: Είναι ο Μεχμέτ Πασάς ο Έλληνας. Αργότερα, ο Σουλτάνος έβαλε να τον στραγγαλίσουν σαν να 'ταν σκυλί».

Ένας ευτυχισμένος(!) γενίτσαρος αφηγείται...

Ανατριχιαστική είναι η εικόνα που επιχειρείται από την τουρκική προπαγάνδα στο θέμα του τουρκικού εγκλήματος του παιδομαζώματος (γενίτσαροι). Βάζουν ένα γενίτσαρο, τον Λουτφή, να δείχνει ευτυχισμένος και να αναπολεί πως καταξιώθηκε μετά το παιδομάζωμα. Με τίτλο «Ο Λουτφή πασάς αναπολεί τη σταδιοδρομία του από την εποχή που στρατολογήθηκε μέσω του συστήματος ντεβσιρμέ». Δηλαδή το έγκλημα του παιδομαζώματος αποκαλείται πλέον στρατολόγηση ( Σελίδες 64, 65). Αφηγείται λοιπόν ο γενίτσαρος Λουτφή: «Χάρη στη γενναιοδωρία του σουλτάνου εγώ, ο ταπεινός, ανατράφηκα στο εσωτερικό Σαράι τον καιρό του μακαρίτη σουλτάνου Βαγιατζήτ (που βρίσκεται σήμερα στον Παράδεισο). Στη διάρκεια αυτής της Οθωμανικής δυναστείας, επιδείκνυαν άριστη συμπεριφορά απέναντι στους σουλτάνους από αγάπη προς το θεσμό και όσο βρισκόμουν στο εσωτερικό Σαράι μελέτησα πολλά είδη επιστημών. Όταν εγώ το ταπεινό και ασήμαντο υποκείμενο άφησα το Σαράι συνεργάστηκα με πολλούς ουλεμάδες (νομοδιδάσκαλοι, θεολόγοι και ερμηνευτές του μουσουλμανικού δικαίου), ποιητές και ανθρώπους του πολιτισμού και επιδίωξα να βελτιώσω το χαρακτήρα μου θέτοντας όλες μου τις ικανότητες στην υπηρεσία των επιστημών». Στο σχόλιο που ακολουθεί καταβάλλεται προσπάθεια να μετριασθούν οι φιλοτουρκικές εντυπώσεις, με τη σημείωση ότι ο Λουτφή αποτελεί εξαίρεση, γεννώντας όμως το ερώτημα: γιατί τότε παρατίθεται η αφήγηση; Όμως ενισχύεται η τουρκική προπαγάνδα στο βιβλίο υποβάλλοντας ως κερασάκι στην τούρτα ότι «σε κάποια χρονική στιγμή μετά τη στρατολόγηση του νεαρού Λουτφή, φαίνεται ότι ο πατέρας του ασπάστηκε επίσης το Ισλάμ».

Διεθνικιστική Αριστερά καί Εθνικιστικά Σκόπια

O Nick Μπίστης, είναι ακόμα ένα παράδειγμα αριστερού οργάνου της Παγκοσμιοποίησης, ο οποίος ούτε γιά τούς τύπους δέν διαφωνεί σέ κάτι μέ τούς Αμερικάνους του Μπούς καί της Ολμπράιτ, όσο αφορά τήν πολιτική στά Βαλκάνια. Είναι υπέρ της αυτονομίας των Αλβανών του Κοσσόβου, υπέρ του ονόματος "Μακεδονία" γιά τούς Σκοπιανούς καί φυσικά υπέρ του σχεδίου Αννάν πού παρέδιδε ολόκληρη τήν Κύπρο στήν αγκαλιά του τουρκικού κράτους. Δέν διαφοροποιείται ούτε στό ελάχιστο από τήν αμερικανική εξωτερική πολιτική στήν περιοχή της Εγγυς καί Μέσης Ανατολής, μία πολιτική πού ενισχύει τήν Τουρκία καί τό Ισραήλ, μέ απώτερο στόχο τόν έλεγχο των αγωγών πετρελαίου καί φυσικού αερίου από τήν Ασία στήν Ευρώπη. Απολαύστε τόν:

«ΗΜΕΡΗΣΙΑ 23-24.2.08

Το βέτο, το Kόσοβο και η υποκρισία

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ το Κόσοβο. Να βάλουμε βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ αν δεν τα βρούμε στο θέμα της σύνθετης ονομασίας, σηκώνοντας ένα βαρύτατο φορτίο για την εξωτερική μας πολιτική, όπως μας προειδοποιεί ο Χρήστος Ροζάκης. Εστω, αφού αυτό επιτάσσει η εθνική αδράνεια στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και η αδυναμία της πολιτικής ελίτ της χώρας να εξηγήσει, όπως έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, «ότι δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια, αλλά εθνικά συμφέροντα» και ότι αυτά προωθούνται μέσα από ευρύτερες συμμαχίες. Αλλο, όμως, οι αναγκαστικές, κάτω από τις δεδομένες συνθήκες, αποφάσεις και άλλο να παρακολουθούμε αδρανείς διάφορους κατά δήλωσή τους διεθνολόγους να κινδυνολογούν χωρίς στοιχειώδη αντίλογο, φτάνοντας σε παραλήρημα συσκότισης.
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ «ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΝ» το Κόσοβο και το διεθνές δίκαιο όταν η υπόθεση έχει τελειώσει. 'Οταν άρχιζε με την κατάλυση από τον Μιλόσεβιτς του καθεστώτος αυτονομίας που είχε συνταγματικά εκχωρήσει ο Τίτο στους Κοσοβάρους δεν υπήρχε αντίστοιχη ευαισθησία. 'Οταν οι συμμορίες του Αρκάν εκκαθάριζαν μαζικά τους Αλβανούς, προκαλώντας την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, η ελληνική δεν γνώριζε, γιατί απλούστατα παραπληροφορείτο. Δεν άνοιξε τώρα ο ασκός του Αιόλου. Μας βομβαρδίζουν με τη θεωρία του ντόμινο, όπου λόγω δεδικασμένου ξαφνικά όλες οι μειονότητες θα διεκδικήσουν ανεξαρτησία. «Τι θα κάνουν οι Τούρκοι της Βουλγαρίας;» ρωτούν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το ντόμινο θα φτάσει στη Θράκη.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ όσο οι χώρες των Βαλκανίων - μαζί και η Σερβία που ψήφισε ευρωπαϊκή προοπτική- ενσωματώνονται στην ευρωπαϊκή οικογένεια που - έχει κανόνες για τις μειονότητες. Στο Κόσοβο χύθηκε πολύ αίμα, η διεθνής νομιμότητα, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάστηκαν βάναυσα από όλους, έγινε πόλεμος και υπήρξαν τετελεσμένα. Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση στο πρόβλημα, κι αυτή που δόθηκε με τη μονομερή αναγνώριση από τις ΗΠΑ, τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και από την Τουρκία (παρά το πρόβλημα που έχει με τους Κούρδους) δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ευδοκιμήσει. Η αναγνώριση του Κοσόβου με παράκαμψη του ΟΗΕ θέτει σοβαρά ζητήματα νομιμότητας. Ο ισχυρισμός, επίσης, ότι η λύση θα ήταν η παραμονή του Κοσόβου στη Σερβία, ως να μην μεσολάβησε τίποτε, είναι βαθύτατα υποκριτικός. Είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και όχι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ που μας υπενθύμισε αυτή την πραγματικότητα.
ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΟΡΥΦΩΣΗ η διαπραγμάτευση για το Θέμα των Σκοπίων, η συναίσθηση ευθύνης επιβάλλει να είμαστε φειδωλοί σε δημόσιες παροτρύνσεις. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι ότι τώρα διεκδικούμε με μειωμένες πιθανότητες τη σύνθετη ονομασία που μπορούσαμε με επιτυχία να διεκδικήσουμε το 1991 (πακέτο Πινέιρο), αν δεν είχαμε ανεβάσει πυρετό αδιαλλαξίας, εξανεμίζοντας το διπλωματικό μας κεφάλαιο.
ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας προσβλέπει στην άμεση απόρριψη των προτάσεων Νίμιτς από την ΠΓΔΜ, ώστε να έχει δικαιολογητική βάση για αρνησικυρία, αποφεύγοντας με αυτό τον τρόπο και το δίλημμα της διπλής ονομασίας. 'Οπως με τον βολικά αδιάλλακτο Ντενκτάς δηλαδή, που, όμως, ξαφνικά τελείωσε, με αποτέλεσμα να χάσει το άλλοθί της η ελληνοκυπριακή πλευρά. Ουδείς μπορεί να προβλέψει αν στα Σκόπια θα επικρατήσουν οι αδιάλλακτοι ή οι νουνεχείς. Αν, όμως, επικρατήσουν οι δεύτεροι, το ερώτημα θα γυρίσει επί της ουσίας σε μας.»

Νίκος Μπίστης

Η Αυγή στίς 16 Οκτωβρίου 2007, δημοσίευσε άρθρο υπογεγραμμένο από επόμενο αριστερό όργανο της Νέας Τάξης, το Νάσο Θεοδωρίδη, μέλος του Τμήματος Δικαιωμάτων του Συνασπισμού (εννοεί δικαιωμάτων των Σκοπιανών, των Τούρκων καί όλων πλήν των Ελλήνων), ο οποίος επειγόταν: " αναγνωρίστε την FYROM ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»"....

«Αριστερά και Μακεδονικό: ώρα για ριζική ανατροπή
Ο ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στον εθνικισμό και η επίσημη υιοθεσία από τον ΣΥΝ της ονομασίας "Δημοκρατία της Μακεδονίας" - το συντομότερο δυνατόν - είναι μονόδρομος. »

Νάσος Θεοδωρίδης

Γιά νά δόυμε όμως τί γράφουν στίς σελίδες τους οι "Μακεδόνες" του ΣΥΡΙΖΑ. Καί βεβαίως δέν ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εναντίον των εθνικιστών:

«http://www.bulgarmak.org/makedonia.htm (15/11/2008)

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΒΙΑΙΑ ΤΟ 1912 ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Οι πρώτοι Ελληνες ήλθαν μετανάστες στην Μακεδονία το 1912 ακολουθώντας τον ελληνικό στρατό.
Tο ρολόϊ της ιστορίας χτυπά αντίστροφα για τον διαμελισμό της Ελλάδας από τρία έθνη. Η Ελλάδα θα χάσει την Μακεδονία του Αιγαίου από τους Mακεδόνες, τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο από την Τουρκία και την Ηπειρο από την Αλβανία. Τι θα απομείνει τελικά στους Γρεκούς; Ο μικρός τους βράχος που ονομάζεται Αθήνα, η οποία είναι 50% Αλβανική.

GRUEVSKI ΠΡΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ: ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ. Η ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΡΕΚΟΥΣ»

Η Ελευθεροτυπία καί ο Συνασπισμός φυσικά ουδέποτε ενοχλήθηκαν από τίς δηλώσεις αυτών πού διεκδικούν τό όνομα "Μακεδονία". Είναι κοινή η πορεία τους καί κοινά τά ....έσοδά τους.


Η "Οικολογική Παρέμβαση" η οποία αποτελείται από άτομα και μέλη οικολογικών ομάδων, αγωνίζεται για την πολιτική και κοινωνική οικολογία, και είναι ισότιμο μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και στην επίσημη ιστοσελίδα της αναγράφει τα εξής απίστευτα:

«http://oikologiki-paremvasi.gr
(Thursday, September 27th, 2007)

Εθνικισμός στην Ελλάδα!
Η δεξιά κυβέρνηση της Ελλάδας, λίγες μόνο μέρες μετά την οριακή νίκη της στις εκλογές, ξεκίνησε εθνικιστική επίθεση εναντίον του γειτονικού κράτους της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, και αλλάζοντας το βιβλίο ιστορίας όπως ακριβώς ζητούσε το ακροδεξιό κόμμα. Η επίθεση αυτή γίνεται σε συνδιασμό με μια νεοφιλελεύθερη επίθεση σε κοινωνικό επίπεδο, ανακοινώνοντας δεξιά μέτρα για τις συντάξεις και τα όρια ηλικίας, καθώς και εφαρμογή του Νόμου-Πλαισίου (νεοφιλελεύθερα μέτρα για τα πανεπιστήμια και μαζικές διαγραφές φοιτητών).
Διακηρύσουμε την φιλία και αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, τον λαό της Αλβανίας, της Τουρκίας, της Κύπρου (Ε/Κ και Τ/Κ), τον λαό της Βουλγαρίας, και προς όλους τους Βαλκανικούς λαούς, οι οποίοι και είναι αδέλφια μας! Χρειάζεται να αγωνιστούμε για ενότητα των Βαλκανίων και την δημιουργία Βαλκανικής ομοσπονδίας, για ειρήνη-αποστρατιωτικοποίηση-κατάργηση υποχρεωτικής θητείας, ελεύθερη διακίνηση των πολιτών στα Βαλκάνια, Ευρωπαϊκή προοπτική των Βαλκανίων.
Να αποκρούσουμε τους εθνικισμούς που γίνονται για να χωρίζουν τους Βαλκανικούς λαούς και για να αγοράζουμε τεράστιους εξοπλισμούς από τις βιομηχανίες όπλων, αλλά και για να μην ασχολούμαστε με τα πραγματικά προβλήματα, την περιβαλλοντική καταστροφή, τα νέα πυρηνικά εργοστάσια στην περιοχή μας, την εισβολή των μεταλλαγμένων, την βιομηχανική γεωργία και τον αφανισμό των μικρών αγροτών, την φτώχεια και την περιθωριοποίηση, κτλ κτλ.
Να σταματήσουν οι πολιτικές που κατέστρεψαν τα Βαλκάνια, που χώρισαν τους Βαλκανικούς λαούς, και έχουν κάνει την περιοχή μας την πιο φτωχή και υποβαθμισμένη περιοχή της Ευρώπης, που βασιλεύουν οι εθνικισμοί!
Το μέλλον βρίσκεται στην φιλία, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη!

Οικολογική Παρέμβαση www.oikologiki-paremvasi.gr»


Ακολουθεί καί άλλη σπαρταριστική δήλωση συμπαράστασης γιά τούς Σκοπιανούς, μόνο πού γιά νά θολώσουν τά νερά, οι πράκτορες της Νέας Τάξης καταγγέλουν τό ΝΑΤΟ....

«Tαξίδι για την ειρήνη και τον αντιμιλιταρισμό στην πόλη των Σκοπίων

ΒΕΤΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ - ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΣΤΟ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ - ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ

Πολίτες από την Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, με αντιεθνικιστική και αντιμιλιταριστική συνείδηση, θέλουμε να δηλώσουμε ότι δεν συναινούμε στο θέατρο που παίχτηκε στις χώρες μας τον τελευταίο καιρό με πρωταγωνιστή το ΝΑΤΟ, που αναδείχθηκε σε αντικείμενο υπερηφάνειας από τη μια πλευρά και αντικείμενο του πόθου από την άλλη. Αντίθετα, θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το ΝΑΤΟ είναι η μεγαλύτερη μηχανή πολέμου της σύγχρονης ιστορίας, που διεξάγει στρατιωτικές επεμβάσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη, πλέον, σήμερα.
Απαιτούμε τη διάλυση αυτού του πολεμικού οργανισμού, και παράλληλα την έξοδο της Ελλάδας από αυτόν και την μη είσοδο της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Δηλώνουμε την αντίθεσή μας σε κάθε πολεμική μηχανή και κάθε στρατιωτική συνεργασία, επειδή διεκδικούμε έναν κόσμο ειρήνης. Θα συναντηθούμε σε δημόσια εκδήλωση στα Σκόπια, για να προετοιμάσουμε την ειρήνη, να καταγγείλουμε το μιλιταρισμό και να ενώνουμε τα χέρια μας για να διαδώσουμε αυτό το μήνυμα στους λαούς μας.
Πιστεύουμε στον αυτοκαθορισμό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και την ειρηνική συμβίωση των δύο λαών και των δύο κρατών, στη φιλία των καθημερινών ανθρώπων των δύο λαών που δεν έχουν τίποτα να μοιράουν. Απορρίπτουμε την προγονολατρεία που δημιουργεί εθνικισμούς βασισμένους σε πολεμικά πρότυπα και φιγούρες που αναδείχθηκαν πριν δυόμισυ χιλιάδες χρόνια, και εμπνεόμαστε από άλλους προγόνους, που πριν επίσης δυόμιση χιλιάδες χρόνια αντιστάθηκαν στους τότε διαρκείς πολέμους, όπως μας δείχνει το έργο Αχαρνής του δραματουργού Αριστοφάνη.
Ζητούμε επίσης την αναγνώριση του εθνικού αυτοκαθορισμού των κατοίκων της Δημοκρατίας της Μακεδονίας είτε ονομάζονται Μακεδόνες, είτε Αλβανοί, Τούρκοι, Ρομά, Σέρβοι, Βλάχοι, Βόσνιοι, καθώς και την αναγνώριση των μειονοτήτων στην Ελλάδα.
Ζητούμε την αναγνώριση και την προστασία των γλωσσών των δύο χωρών, των επισήμων και των μειονοτικών, γιατί θεωρούμε ότι κάθε γλώσσα είναι ένας πολιτιστικός πλούτος και καμιά γλώσσα δεν μπορεί να καταστέλλεται για να ικανοποιούνται οι εθνικισμοί και οι μεγαλοϊδεατισμοί.
Ζητούμε ελευθερία μετακίνησης των ανθρώπων, πολύ περισσότερο την άμεση ελευθερία επιστροφής των πολιτικών προσφύγων που θεωρούνται ή αυτοπροσδιορίζονται Μακεδόνες ελληνικού γένους, και είναι πλέον λίγες χιλιάδες ηλικιωμένοι αγωνιστές και αγωνίστριες στον αγώνα εναντίον του ναζισμού, που «ανταμείφθηκαν» γι' αυτή τους τη συμμετοχή με την δια βίου απαγόρευση της επιστροφής τους στη χώρα όπου γεννήθηκαν και έζησαν. Όλοι οι άλλοι πολιτικοί πρόσφυγες επέστρεψαν στην Ελλάδα, από το 1983, εκτός από αυτούς και αυτές.
Σκοπεύουμε να πάρουμε πρωτοβουλίες για τη συνεργασία των λαών των Βαλκανίων, και ιδιαίτερα των δύο λαών μας, με βάση αξίες που τις θεωρούμε σύγχρονες και ανάγκες που τις θεωρούμε επείγουσες.
Θα συναντηθούμε στα Σκόπια, στις 17 Μαιου 2008, σε δημόσια και ανοιχτή εκδήλωση, για να συνομιλήσουμε και να διαδηλώσουμε εναντίον των εθνικισμών, εναντίον της προγονολατρείας, εναντίον του μιλιταρισμού, για κοινωνική δικαιοσύνη και για την προστασία του περιβάλλοντος. ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Στην πρωτοβουλία συμμετέχουν και τη στηρίζουν:
Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Πρώην μέλη της Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπείρωσης
Νεολαία Συνασπισμού
ΟΚΔΕ (Σπάρτακος)
Πολιτική Οργάνωση Κόκκινο
Ανένταχτοι/τες πολίτες εναντίον του εθνικισμού
Από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας την εκδήλωση οργανώνουν οι αντιρρησίες συνείδησης, αντιπολεμικές και αντιμιλιταριστικές συλλογικότητες »

Διεθνικιστική Αριστερά καί Υποκρισία

« Δημοκρατική και οικολογική ευαισθησία α λα καρτ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ ΤΟ ΒΗΜΑ , 02-02-2003

Θα έχετε προσέξει ίσως πόσο ανειλικρινή και καιροσκοπική βρίσκω την ευαισθησία κάποιων που αυτοανακηρύσσονται φιλάνθρωποι, δημοκράτες, προοδευτικοί, προστάτες του φυσικού περιβάλλοντος κ.ο.κ. όταν ορθώς μεν υπερασπίζονται με πάθος κάποια από αυτές τις αξίες, καταδικάζοντας τους αντίστοιχους παραβάτες, αλλά ταυτόχρονα εθελοτυφλούν αντιπαρερχόμενοι σημεία και τέρατα, τα οποία διαπράττονται από τους ίδιους και τους «ιδεολογικά», ταξικά, πολιτικά, φυλετικά, εθνικά ομοίους τους. Μια σχετική καυστική επιστολή του πολιτικού επιστήμονα κ. Κωνσταντίνου Χολέβα, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, μου δίνει την αφορμή να ασχοληθώ και πάλι με μερικές τέτοιες κραυγαλέες ανακολουθίες. Σημειώνω ότι οι επιλεκτικά τέτοιου τύπου φιλάνθρωποι κτλ. αντιπροσωπεύουν μηδαμινό ποσοστό του ελληνικού λαού. Εν τούτοις απολαμβάνουν ιδιαίτερη προβολή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το σημερινό πνευματικό κατεστημένο, που έχει κατά κανόνα τις ιδεολογικές ρίζες του σε μερικές από τις πιο απάνθρωπες, αντιδημοκρατικές, αντιοικολογικές και ανήθικες πρακτικές, οι οποίες προέκυψαν από την εφαρμογή στην πράξη της μαρξιστικής ιδεολογίας ή έστω της εκτροπής της, που όμως εξιδανικεύτηκε και ωραιοποιήθηκε, όπως κάποτε τα εγκλήματα της Ιεράς Εξέτασης εν ονόματι του Χριστού.
Ετσι αναστατώθηκαν μεν και κινητοποιήθηκαν ποικιλοτρόπως για να αποδοκιμάσουν την αναγέννηση της Ακροδεξιάς και το διόλου νέο φαινόμενο του λεπενισμού, ο οποίος ενδεχόμενα απειλεί τη δημοκρατία, ταυτόχρονα όμως κλείνουν τα μάτια ή ακόμη χειρότερα θεωρούν δημοκρατικά και εξυμνούν τα στυγνά δικτατορικά και απάνθρωπα καθεστώτα της Κίνας, της Βόρειας Κορέας ή του Κάστρο στην Κούβα, που κυβερνούν ισοβίως και χωρίς εκλογές τους λαούς των χωρών αυτών.
Βάλλουν κατά του θεσμού της βασιλείας, μολονότι έχει προσαρμοσθεί σε πλήθος ευρωπαϊκές χώρες με την άψογη λειτουργία της δημοκρατίας, ορθώς επισημαίνοντας ότι οι μονάρχες δεν προκύπτουν αξιοκρατικά αλλά κληρονομικώ δικαίω, και ό,τι δυστυχώς ήθελε προκύψει. Δεν τους ενοχλεί όμως καθόλου και ουδόλως καταδικάζουν την κληρονομική διαδοχή στις μαρξιστικές και τριτοκοσμικές δικτατορίες, όπου τον πατέρα πρόεδρο της Β. Κορέας Κιμ Ιλ Σουνγκ διαδέχθηκε ο γιος του, τον σύρο πρόεδρο Ασαντ διαδέχθηκε ο γιος του, τον κουβανό δικτάτορα Κάστρο προορίζεται να διαδεχθεί ο αδελφός του κ.ο.κ. Χωρίς φυσικά να ερωτάται ο λαός τους και χωρίς να ενοχλείται η δήθεν δημοκρατική ευαισθησία των εν λόγω κυρίων και κυριών.
Τους ενοχλεί και τους φοβίζει ο Λεπέν, ο Χάιντερ και οι ομοϊδεάτες τους που εν τούτοις δεν βαρύνονται, προς το παρόν τουλάχιστον, με αντιδημοκρατικές πρακτικές, αλλά, όπως εύστοχα επισήμανε ο κ. Χολέβας, επικρότησαν όλα τα ανοίγματα, τις αδελφοποιήσεις δήμων και τα ζεϊμπέκικα με την προηγούμενη τουρκική κυβέρνηση, στην οποία μετείχε ως αντιπρόεδρος ο Τούρκος Λεπέν, δηλαδή ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί, ο οποίος ευθύνεται για τη δολοφονία ακόμη και κυπρίων πατριωτών. Ξεσηκώθηκαν για να αποτρέψουν την απαγόρευση κυκλοφορίας στην Ελλάδα βιβλίων που χλευάζουν τη χριστιανική πίστη ή βγάζουν στη φόρα τα άπλυτα του ΚΚΕ και ταυτόχρονα ζήτησαν να απαγορευθεί το πρόσφατο μπεστ σέλερ της διάσημης δημοσιογράφου Οριάνας Φαλάτσι, που αποκαλύπτει, με αντίστοιχες ίσως υπερβολές, τη σκοτεινή πλευρά και τα εγκλήματα του ισλαμισμού.»

Η Υποκρισία των σοσιαληστών της Αριστεράς, φαίνεται καί από τό γεγονός ότι αφενός δημοσιώς κατηγορούν τόν καπιταλισμό καί τήν εκάστοτε πολιτική, αφετέρου επωφελούνται από τό καπιταλιστικό σύστημα, θησαυρίζουν, καταναλώνουν, σπαταλούν καί αγοράζουν κυρίως υπερπολυτελή αυτοκίνητα, ακριβά ρούχα καί στεγάζουν τήν ιδεολογία τους σέ βίλες των 800 τ.μ., πολεμώντας ίσως μέ αυτό τόν τρόπο τίς πολυεθνικές. Είναι οι ίδιοι πού πολεμούν μέ όλη τους τη λύσσα νά μας αλλάξουν τήν εθνική συνείδηση καί τήν πίστη μας, χλευάζοντας τήν χριστιανική θρησκεία. Ουδέποτε όμως θά κατηγορήσουν τό Ισλάμ του θανάτου, της καταπίεσης των γυναικών, της εξόντωσης όλων των αλλοθρήσκων καί της τρομοκρατίας, διότι τό Ισλάμ ...σκοτώνει. Παραθέτω τό πρακάτω άρθρο:


Ο πολιτικός που έβγαλε χρήματα από το Χ.Α. όταν όλος ο κόσμος καταστρεφόταν!

Δεν είναι από την Λέσβο αλλά είναι βουλευτής στο Αιγαίο. Ο Νίκος Σηφουνάκης είναι η χαρακτηριστική περίπτωση του ανθρώπου που μπορεί να πει κανείς ότι έχει πολύ "πλούτο" ρε παιδάκι μου. Παντρεμένος με την Δασκαλαντωνάκη που έχει τα γνωστά ξενοδοχεία και τα πολλά χρήματα είναι μάλλον ο Βουλγαράκης του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώην υπουργός Αιγαίου που είναι γνωστός για θέσεις που πήρε κατά της εκκλησίας(πολλές φορές τον έχουμε ακούσει σε πάνελ) μπήκε στο χρηματιστήριο την καλή εποχή με αγορές μόλις 707 χιλ. δρχ. το 1998 και άλλων 141 εκατ. δρχ. το 1999, ο κ. Σηφουνάκης εμφανίζεται την επόμενη χρονιά να ρευστοποιεί τίτλους αξίας 1,3 δισ. δραχμών. Ο ίδιος δηλώνει αρχικό απόθεμα μετοχών 409 εκατ. δραχμών. Στο τέλος του 2001 το χαρτοφυλάκιό του εμφανίζεται κενό, ενώ ο ...ίδιος και η γνωστή επιχειρηματίας του ξενοδοχειακού κλάδου σύζυγός του Μάρη Δασκαλαντωνάκη φέρονται να αποκόμισαν κέρδη της τάξης των 900 εκατ. δραχμών.
Την ίδια ώρα που ο κόσμος καταστρεφόταν κάποιοι βουλευτές μας κέρδιζαν! Δεν λέμε παράνομα. Αλλά η ουσία είναι ότι κέρδισαν. Αυτά είναι επίσημα στοιχεία. Είναι όμως εικόνα πολιτικών αυτή; Να έχουν βγάλει τόσα χρήματα από το χρηματιστήριο και να μην αποσύρονται από την πολιτική; Για λόγους ευθιξίας; Τόσοι έχασαν χρήματα την βρώμικη-για το χρηματιστήριο-περίοδο. Όσοι κέρδισαν κ.Παπανδρέου και κ.Καραμανλή να πάνε σπίτια τους. Αν θέλει ο Νίκος Σηφουνάκης ας απαντήσει...
Σηφουνάκης: "Μόνο με το Ιράν συγκρινόμαστε"- Τι μας λες, σοβαρά;
"Σύμφωνα με συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία τις 17 νοέμβρη 2008), ο κ βουλευτής ανέλαβε την εργολαβική αποχριστιανοποίηση της Ελλάδας, γιατί όπως ισχυρίζεται : «όταν το 10% του πληθυσμού είναι μόνιμοι μετανάστες, εκ των πραγμάτων επιβάλλεται ο σεβασμός προς αυτούς»!! Η βασική αρχή που γνωρίζουμε ως Έλληνες από την οικογένεια μας είναι ότι είμαστε φιλόξενοι , όχι ξενόφιλοι ούτε ξενόδουλοι. Όταν κάποιος έρχεται στο σπίτι μας τον καλοδεχόμαστε δεν τον προσκυνάμε, εμείς κάνουμε τον σταυρό μας αυτός δεν υποχρεούται, αν δεν πιστεύει. Δεν καταργούμε την δική μας πίστη, αν ο άλλος είναι αλλόθρησκος ή άθεος. Ισχύει η δεύτερη βασική αρχή για... τον επισκέπτη: «όπως τα βρήκες και όχι όπως τα ήξερες»!! Αυτή είναι η αρχή του αλληλοσεβασμού και του δικαιώματος να ζούμε σύμφωνα με την πίστη μας και την επικρατούσα θρησκεία (άρθρο 3 του συντάγματος) δηλαδή, την ορθοδοξία. Ο κύριος βουλευτής είπε και τα αμίμητα: «με λυπεί να παρουσιάζει η χώρα μας ανά την υφήλιο την εικόνα ενός θεοκρατικού κράτους... Μόνο με το Ιράν συγκρινόμαστε... Η ορθοδοξία δεν είναι εθνική πίστη».
Πρωτοστατεί λοιπόν και αυτός και άλλοι στον πλήρη διαχωρισμό (πνευματικό) κράτους εκκλησίας (ορθοδοξίας) και ενώνεται με τους Ιεχωβάδες για την κατάργηση του νόμου που απαγορεύει τον προσηλυτισμό. Αν οι άνθρωποι που εκπροσωπούν τον λαό δίνουν την μάχη για την επιβολή της Νέας Τάξης Πραγμάτων τότε οι τύχες του λαού και του έθνους είναι σε λάθος χέρια"»

Αριστερά της Προόδου (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) καί της Νέας Τάξης Πραγμάτων

Στή χώρα μας παρατηρείται στενή σχέση στελεχών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ μέ τό Παρατηρητήριο Ελσίνκι, τό οποίο ελέγχεται πλήρως από τίς Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες, μέσω του "φιλάνθρωπου" μεγιστάνα Σόρος, αλλά καί μέ τήν οργάνωση Σαϊεντολογία.
Σταθερός στόχος είναι νά πληγούν οι προαιώνοι θεσμοί καί δεσμοί του Γένους μας όπως είναι η Ορθοδοξία. Μέ τέτοιες οργανώσεις συνδέεται καί ο τ. Υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Σταθόπουλος ο οποίος κατήργησε τό θρήσκευμα από τίς ταυτότητες. Ο εν λόγω πολιτικός, τόν Ιούνιο του 2006, εξυβρίζοντας τόν Μεγάλο Ελληνα Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο δήλωνε:


«Ο Θεός του Χριστόδουλου είναι αδιάλλακτος, μισαλλόδοξος, ακροδεξιός, ρατσιστής και έχει καταρασθεί τη λέξη ανοχή. 

Ο Αρχιεπίσκοπος έχει (και χρησιμοποιώ εδώ ήπια διατύπωση) φονταμενταλιστικές τάσεις. Η εμμονή στις ιδέες του είναι άκαμπτη, χωρίς ίχνος κατανόησης για τους διαφωνούντες, έντονη δε η μισαλλοδοξία του για το διαφορετικό. 

Ο Αρχιεπίσκοπος έχει ακροδεξιά και ακραίως εθνικιστικά φρονήματα. Οραματίζεται μια Ελλάδα Ελλήνων Ορθοδόξων, όπως η Χούντα των συνταγματαρχών οραματιζόταν την Ελλάδα Ελλήνων Χριστιανών. 

Αντιμετωπίζει με αισθήματα έντονης απέχθειας Εβραίους, Τούρκους, τη Δύση και δεν παύει, όταν του δίνεται ευκαιρία, να το εκφράζει, ενσπείροντας ρατσιστικές ιδέες. Κινδυνολογεί συνεχώς, βλέποντας παντού ανθελληνικές συνομωσίες, π.χ. του «διεθνούς σιωνισμού», της «φράγκικης πολιτικής» κλπ. κατά του Ελληνικού λαού, τον οποίο θεωρεί «περιούσιο» λαό απέναντι στους άλλους, τους βαρβάρους, λαό αρχόντων με ανώτερο πολιτισμό. Οι αφοριστικές αποστροφές του χαρακτηρίζονται συχνά από μεγαλομανία.»

Τά άθλια όργανα του George Soros βεβαίως παραβλέπουν τό γεγονός ότι καί στα χρόνια της Αρχαίας Ελλάδος καί στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας καί στά χρόνια της Τουρκοκρατίας καί στα χρόνια της Επανάστασης, Ελληνες θυσιάζονταν γιά πατρίδα καί θρησκεία. Γιά τό "Ελληνας" καί "Χριστιανός" σουβλίστηκε ο Διάκος, εγδάρη ο Δασκαλόγιαννης, πολτοποιήθηκε ο Κατσαντώνης, κατακρεουργήθηκε ο Χρυσόστομος Σμύρνης. 


Ακολουθεί ο "δημοκράτης" πολιτικός Νίκος Σηφουνάκης (6 Ιουνίου 2006):



«Ο Ελληνοχριστιανισμός της Χούντας, άρχισε να αναβιώνει ξανά σε σύγχρονες συνθήκες και παραλλαγμένος ελάχιστα ως Ελληνοορθοδοξία, πήρε την μορφή ενός ισχυρού ιδεολογικού ρεύματος. Στους κυρίαρχους εκφραστές αυτού του ρεύματος, όπως υπογραμμίζει και στο βιβλίο του, ο κ. Βασιλάκης, συγκαταλέγεται και ο νυν Αρχιεπίσκοπος.»



Ακόμα μία εταιρία των Αμερικάνων είναι τό CDRSEE (Κέντρο για τη Δημοκρατία!!! και τη Συμφιλίωση!!! στη Νοτιοανατολική Ευρώπη).
Ο εκδότης του Περιοδικού ΑΡΔΗΝ, Γιώργος Καραμπελιάς μας ενημερώνει (τεύχος 62, Νοέμβριος 2006 - Ιανουάριος 2007):

«Η γενοκτονία της μνήμης

Σε ό,τι αφορά στις προσπάθειες που στοχεύουν τους εκπαιδευτικούς, έχουμε ήδη αναφερθεί εκτενώς [βλέπε Αρδην 58: «Σόρος και Νεο-οθωμανοί στην Ελλάδα»] στις προσπάθειες του καθοδηγούμενου από τους Αμερικανούς CDRSEE (Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη). Το CDRSEE, για την παρέμβαση στον χώρο των εκπαιδευτικών και τη νεο-οθωμανική «συμφιλίωση» στα Βαλκάνια, δημιούργησε το Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP) που «φέρνει κοντά καθηγητές απ' όλες τις χώρες τις Ν.Α. Ευρώπης, οι οποίοι συζητούν τους τρόπους με τους οποίους η ιστορία χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης». Καθόλου τυχαία, αυτό το πρόγραμμα χρηματοδοτείται κυρίως από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό (Foreign Office) ΥΠΕΞ, και άλλα «ευαγή» ιδρύματα, όπως το... καζίνο Hyatt, η δε εναρκτήρια συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί στη Χάλκη, το 1999.
Θα υπενθυμίσουμε και πάλι πως το πρόγραμμα αυτό διευθύνεται από δύο επιτροπές, μία ακαδημαϊκή και μία για τη «διδασκαλία της ιστορίας». Από ελληνικής πλευράς, στην πρώτη συμμετέχουν ο Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ο Ιωάννης Κολιόπουλος και η Όλγα Κατσιαρδή-Χέρινγκ, ενώ στη δεύτερη, τη θέση της προέδρου κατέχει η Χριστίνα Κουλούρη και συμμετέχουν η Αννα Φραγκουδάκη και η Θάλεια Δραγώνα. Γενικός υπεύθυνος του προγράμματος εκ μέρους του CDRSEE είναι ο εφοπλιστής Κώστας Καρράς.»

ΠΑΣΟΚ, ΝΔ καί Συνασπισμός υπακούοντας σέ άνωθεν εντολές προωθούν μία πολιτική για την παιδεία που ακυρώνει μεθοδικά την ιστορική συνείδηση των Ελλήνων, τήν πολιτιστική ταυτότητα, τήν κοινωνική συνοχή, τόν αυτοσεβασμό, τήν υπερηφάνεια καί τήν αυτεπίγνωση. Προωθούν τό «Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας» (Joint History Project) που χρηματοδοτείται και επιβάλλεται στους λαούς της Νοτιοανατολικής Ευρώπης από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID. 

Μέ τέτοιους προστάτες στήν πλάτη της, η εκσυγχρονιστική Αριστερά (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ) δυναστεύει τα πανεπιστήμια, ελέγχει ασφυκτικά τον χώρο της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης, κρατικής και ιδιωτικής. Κυριαρχεί στη σχολική εκπαίδευση καί στά πανίσχυρα συνδικάτα του Δημοσίου. Καί φυσικά μάχεται γιά τήν ....«δημοκρατία (sic) και συμφιλίωση στη ΝΑ Ευρώπη», για τό .... σχέδιο Ανάν, γιά τήν ...ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., γιά τά ... δίκαια των Σκοπιανών, γιά τά ... δίκαια της τουρκικής μειονότητας στή Θράκη καί της μακεδονικής στή Φλώρινα κ.τλ.

«Κείμενο Εκκλησίας επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου (2005)

Οι Έλληνες «μεταπράτες»

Το νεοεποχίτικο κλίμα που περιέγραψα, προωθείται στην Ελλάδα, όπως γίνεται φανερό, μέσω των εγχώριων «μεταπρατών» οι οποίοι μετά περισσού ζήλου προάγουν το νέο «προϊόν» που ακούει στο όνομα της «απο-ορθοδοξοποίησης». Τα συστατικά στοιχεία του «προϊόντος» αυτού είναι: αποκαθήλωση των εικόνων σε δημόσιους χώρους, κατάργηση της προσευχής και των θρησκευτικών στα σχολεία, κατάργηση του θρησκευτικού όρκου των δημοσίων ανδρών, διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους, απαξίωση Θρησκευτικών και εκκλησιαστικών Θεσμών και συμβόλων (καθιστική «διαμαρτυρία» στη Βουλή) κ.ο.κ.
Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι ο κύριος μεταπρατικός φορέας μετεκκένωσης της νέας αντίληψης στα καθ' ημάς είναι το ΠΑΣΟΚ των κ.κ. Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου. Η μετάλλαξή του από Κίνημα των κοινωνικών και εθνικών οραμάτων σε νεο-εποχίτικο, ή άλλως αποκαλούμενο νέο-φιλελεύθερο με υπολείμματα σοσιαλιστικής ρητορείας, χρονολογείται από το 1996. Η μετάλλαξη αυτή είναι σχεδόν καθολική τόσο ιδεολογικά όσο και στελεχιακά. Το σημερινό προφίλ της ιθύνουσας κομματικής ομάδας, αποκαθαρμένης από την παρουσία στελεχών όπως ο Παπαθεμελής, ο Κρητικός, ο Πεπονής, ο Αρσένης και πλειάδα άλλων του πατριωτικού και λαϊκού ΠΑΣΟΚ -όχι όμως στελεχών τύπου Σηφουνάκη- έχει ενισχυθεί με τη σύνθεση ενός κράματος νεογενών και νεόφερτων στελεχών, τα οποία εκφράζουν πολιτικές που αντιπροσωπεύουν το νέο, παγκοσμιοποιημένο πρόσωπο της νέας εποχής στην Ελλάδα. Στην νέα αυτή (ανα)σύνθεση κυριαρχούν οι πολιτικές μετεγγραφές στις οποίες η νέα ηγετική ομάδα του κόμματος επέβαλε, όχι μόνο λόγω της συμβατότητας των δικών τους «πιστεύω» με το μετα-Ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, αλλά και λόγω της ζηλευτής νεοεποχίτικης «προίκας» που προσκομίζουν σ' ένα κόμμα μ' ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο απ' αυτό που τώρα επιχειρείται να γίνει.
Κώστας Σημίτης & Γιώργος Παπανδρέου: Αντιπροσωπεύουν τον χαρακτηριστικό τύπο του «παγκοσμιοποιημένου» ηγέτη με κύρια γνωρίσματα την πολυγλωσσία και την καλή δυτική μόρφωση σε βαθμό που μάλλον έχει επισκιάσει την ελληνικότητά τους. Η σοβαρή μειονεξία τους στην ελληνική γλώσσα και την ελληνική παιδεία οφείλεται σ' αυτό το γεγονός. Αμφότεροι δίνουν την αίσθηση ότι αποστρέφονται το «ελληνικό» (ουδέποτε για παράδειγμα έχουν διανθίσει τους λόγους τους με κάποιο λογότυπο από την κλασσική ή τη νεοελληνική -και πολύ περισσότερο την Πατερική- γραμματεία ή τη λαϊκή θυμοσοφία), αισθάνονται άνετα στα διεθνή ακροατήρια όπου απολαμβάνουν ιδιαίτερης αποδοχής, ενώ το κύριο πολιτικό τους μέλημα είναι η πρόταξη ενός διεθνούς -όχι ελληνοκεντρικού- προφίλ για τους εαυτούς τους. Ενός προφίλ που απεικονίζει την «άχρωμη» ελληνικότητα τους. Και οι δυο τους κατατρύχονται από την αδημονία και το άγχος του υποψήφιου, ο οποίος πρέπει να περάσει τις εξετάσεις με υψηλό βαθμό για να αυξήσει τις πιθανότητες κατάληψης μιας διεθνούς θέσης (στην Ε.Ε. ο πρώτος, στο ΝΑΤΟ ή στη θέση του Σολάνα ο δεύτερος), που είναι το επιζητούμενο. Επειδή οι εν λόγω θέσεις είναι δοτές και δεν υπόκεινται στη λαϊκή βάσανο, μέριμνά τους είναι η ικανοποίηση των προϋποθέσεων που ατύπως υπαγορεύονται από διάφορα κέντρα, τα συμφέροντα των οποίων δεν ταυτίζονται εν πολλοίς με τις λαϊκές επιθυμίες.
Εάν κρίνει κανείς τις βασικές επιλογές των δύο προαναφερομένων ηγετών του ΠΑΣΟΚ θα διαπιστώσει ότι αυτές κατά κανόνα δεν ικανοποιούν και, πολλές φορές, αντίκεινται προς τις λαϊκές επιθυμίες και προτεραιότητες, όπως: οι «ταυτότητες», το πέρα από κάθε λογικό όριο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, η υιοθέτηση του Σχεδίου Ανάν, η αποχριστιανοποίηση, η απαξίωση συμβόλων και θεσμών που σχετίζονται με την Εκκλησία (καθιστική «διαμαρτυρία» κατά την ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια), η κατάθεση στεφάνου στα Μαυσωλείο του Ατατούρκ στην 'Αγκυρα για πρώτη φορά από Έλληνα επίσημο, τον τότε υπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου, η συνεχής, κατά τα τελευταία χρόνια, συμμετοχή του Γ. Παπανδρέου στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ χωρίς να δίδεται κάποια εξήγηση των λόγων που την επιβάλλουν, ή τουλάχιστον τα θέματα που συζητούνται και η παρουσία του κρίνεται απαραίτητη, παρότι προκλήθηκε μέσα στη Βουλή να απαντήσει σχετικά κ.ο.κ.»

Διεθνικιστική Αριστερά καί Κύπρος

Οι Αριστεροί πού κόπτονται γιά τούς αδύνατους, γιά τούς αδικημένους, γιά τούς πονεμένους, γιά τούς πρόσφυγες, μόνο όταν αυτοί δέν είναι Ελληνες, ουδέποτε ασχολήθηκαν καί ουδέποτε θά ασχοληθούν μέ τά βάσανα των Κυπρίων, γιά τούς φόνους χιλιάδων αμάχων κατά τήν εισβολή του 1974, γιά τούς 1619 αγνοούμενους, γιά τούς πρόσφυγες του βορείου τμήματος της νήσου. Γιατί άραγε; Δέν είναι άνθρωποι οι Κύπριοι; Μήπως αυτό επιβεβαιώνει τίς υποψίες όσων μιλούν γιά έλεγχο των αριστεροδιεθνιστών του Συνασπισμού από τή Νέα Τάξη Πραγμάτων καί από τήν Αγκυρα; Οι δηλώσεις φιλίας μέ τόν κατακτητή της Κύπρου δέν επιβεβαιώνουν όσους μιλούν γιά τό μίσος του ΣΥΡΙΖΑ σέ οτιδήποτε ελληνικό;
Παρακάτω ακολουθεί έρευνα ξένων δημοσιογράφων γιά τήν καταστροφή της ελληνικής κληρονομιάς στήν κατεχόμενη Κύπρο.

«ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ - http://orthodox-world.pblogs.gr

"Στο τουρκοκρατούμενο τμήμα της Κύπρου από της τουρκικής εισβολής του 1974 λεηλατούνται συστηματικά τα ιστορικά μνημεία ενός πολιτισμού 9.000 χρόνων." Κ.Gal1as, Frankfurter Al1gemeine, 30.3.1990

Μια από τις τραγικές και σίγουρα ανεπανόρθωτες συνέπειες της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο είναι η συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το 1974 η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, κατέκτησε με τη βία των όπλων το 37% του εδάφους του νησιού, εκδίωξε το 28% του ελληνοκυπριακού πληθυσμού και επέβαλε και συντηρεί με το στρατό της (που αριθμεί πάνω από 35.000 άντρες) τον τεχνητό διαμελισμό του. Ο στρατός αυτός παρεμποδίζει κάθε πρόσβαση Ελληνοκυπρίων στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα. Έτσι τα ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία που βρίσκονται στην κατεχόμενη περιοχή έμειναν στο έλεος του κατακτητή.
Σ' αυτά τα χρόνια κατοχής, που ξεπερνούν το ένα τέταρτο του αιώνα, επιβεβαιώνονται ολοένα και πιο πολύ οι στόχοι της Τουρκίας. Ήδη από το 1976 ο Βρετανός δημοσιογράφος J.Fielding διαπίστωνε σε άρθρο του με τίτλο "Ο βιασμός της βόρειας Κύπρου" στην εφημερίδα The Guardian, 6.5.1976, μετά από επίσκεψή του στα κατεχόμενα: "Οι βεβηλώσεις και οι βανδαλισμοί είναι τόσο μεθοδικοί και εκτεταμένοι που ισοδυναμούν με θεσμοθετημένο αφανισμό κάθε τι ιερού για τους Έλληνες."
Το 1990 ο Γερμανός βυζαντινολόγος Klaus Gal1as πραγματοποιεί ένα ταξίδι - έρευνα στην τουρκοκρατούμενη περιοχή της Κύπρου και εξετάζει την κατάσταση των ιστορικών μνημείων, δίνοντας έμφαση στα χριστιανικά. Δυστυχώς οι διαπιστώσεις του στην εφημερίδα Frankfurter Al1gemeine, 30.3.1990 είναι το ίδιο τραγικές. Μια από τις περιπτώσεις που περιγράφει είναι η οδύσσεια των ψηφιδωτών της Κανακαριάς. Τα τέσσερα ψηφιδωτά είχαν κλαπεί από την εκκλησία της Παναγίας της Κανακαριάς στο κατεχόμενο χωριό Λυθράγκωμη και βρέθηκαν στα χέρια της αμερικανίδας εμπόρου έργων τέχνης κας Πεγκ Γκόλτμπεργκ. Μετά από απόφαση Δικαστηρίου της Ινδιανάπολης των ΗΠΑ τα ψηφιδωτά αυτά επιστράφηκαν στο νόμιμο ιδιοκτήτη τους, την Εκκλησία της Κύπρου. "Ή περίπτωση της οδύσσειας των ψηφιδωτών, ενός σημαντικού παγκόσμιου μνημείου πολιτισμού", γράφει ο Gallas, "είναι τρομακτικό παράδειγμα για εκατοντάδες, ακόμα και χιλιάδες χαμένα έργα τέχνης, τα οποία έχουν εξαφανιστεί και που σε σπάνιες περιπτώσεις εντοπίζονται αργότερα ως κλοπιμαία κάπου στη διεθνή αγορά αρχαιοτήτων." Στην Ολλανδία εντοπίστηκαν τέσσερις εικόνες, που έχουν κλαπεί από το κατεχόμενο μοναστήρι του Αντιφωνητή. Πρόκειται για το ίδιο μοναστήρι, στο οποίο αναφέρθηκε εκτενώς ήδη από το 1976 σε άρθρο του ο J. Fielding, καταγγέλλοντας τις καταστροφές και την αφαίρεση πολύτιμων εικόνων του και τοιχογραφιών του 11ου, 12ου, 15ου και 16ου αιώνα. Η κυπριακή Εκκλησία πέτυχε το 1995 να πάρει δικαστική απόφαση για προσωρινή κατάσχεσή τους, έτσι που οι εικόνες φυλάγονται τώρα σε τράπεζα της Ολλανδίας, μέχρι την έκδοση τελικής απόφασης. Η υπόθεση αυτή είναι πολύ σημαντική για την Κύπρο, αφού στην Ολλανδία μεταφέρθηκαν πολλές άλλες κυπριακές εικόνες και τοιχογραφίες που κλάπηκαν από τα κατεχόμενα.
Τα ψηφιδωτά της Κανακαριάς και οι εικόνες από το μοναστήρι του Αντιφωνητή είναι μόνο δύο παραδείγματα από τις πολυάριθμες περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας για τη λεηλασία και την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς από το παράνομο κατοχικό καθεστώς.
Το 1997 η Κύπρος κέρδισε μια μεγάλη νίκη στον εντοπισμό και επανάκτηση κλεμμένων θησαυρών της, στους οποίους περιλαμβάνονται έργα τέχνης ανεκτίμητης αξίας του 6ου έως του 15ου αιώνα (τοιχογραφίες, εικόνες, μωσαϊκά κ.ά.). Τα έργα αυτά βρέθηκαν στο Μόναχο, στην κατοχή του Τούρκου αρχαιοκάπηλου Ντικμέν Αίντίν, ο οποίος τα μετέφερε στο Μόναχο από εκκλησίες που βρίσκονται στην κατεχόμενη από τα Τουρκικά στρατεύματα περιοχή της Κύπρου.
Ανάκτηση κυπριακών μωσαϊκών, τοιχογραφιών και εικόνων
Ο Ντικμέν συνελήφθηκε τελικά τον Οκτώβριο του 1997 κατά τη διάρκεια επιδρομής της αστυνομίας της Γερμανίας η οποία για οκτώ μήνες βρισκόταν σε στενή επαφή και συνεργασία με τις Αρχές Ασφαλείας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στα δύο διαμερίσματα του Ντικμέν στο Μόναχο ανεβρέθη αριθμός κιβωτίων τα οποία περιείχαν κυπριακά έργα τέχνης.
Η αξία των εν λόγω μωσαϊκών, εικόνων και τοιχογραφιών του 6ου, 12ου και 15ου αιώνα ξεπερνούσε τα 50 εκατομμύρια δολάρια. Τα μωσαϊκά που απεικόνιζαν τους Αγίους Θαδδαίο και Θωμά ανήκουν στην εκκλησία της Κανακαριάς, ενώ οι τοιχογραφίες μεταξύ των οποίων και αυτές της "Δευτέρας Παρουσίας" και του Δέντρου του Ιωνά είχαν κλαπεί από το Μοναστήρι του Αντιφωνητή.
Ο Ντικμέν ήταν επίσης υπεύθυνος για την πώληση τοιχογραφιών, τις οποίες είχε αφαιρέσει από την εκκλησία του Αγίου Θεμονιανού στο χωριό Λύση, σε μια πλούσια Αμερικανίδα την κα. Ντομινίκ ντε Μενίλ. Μετά από σχετική συμφωνία με την εκκλησία της Κύπρου επιτράπηκε στην κα ντε Μενίλ να κρατήσει τα έργα τέχνης υπό μορφή δανεισμού. Η ιδιοκτησία των τοιχογραφιών επανακτήθηκε ωστόσο από την Κυπριακή εκκλησία. Η κυρία Ντε Μενίλ τοποθέτησε τις τοιχογραφίες σε ένα ειδικά διαμορφωμένο μουσείο στο Χιούστον του Τέξας όπου και θα παραμείνουν μέχρι την απελευθέρωση της εκκλησίας του Αγίου Θεμονιανού από τους Τούρκους κατακτητές.
Από το 1974 μέχρι σήμερα καταστρέφονται συστηματικά ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία στις τουρκοκατεχόμενες περιοχές, ενώ διεξάγονται παράνομες ανασκαφές. Αρχαία αντικείμενα από μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και ιδιωτικές συλλογές έχουν κλαπεί από λαθρέμπορους και έχουν πουληθεί στο εξωτερικό.
Την πιο βίαιη και συστηματική βεβήλωση έχουν υποστεί οι εκκλησίες, που αποτελούν τα πιο εμφανή σύμβολα αναγνώρισης της πολιτιστικής ταυτότητας του τόπου. Εκκλησίες έχουν λεηλατηθεί και καταστραφεί όπως: Η Παναγία η Αψινθιώτισσα, ο ’γιος Γεώργιος στο Καπούτι, ο Αντιφωνητής, ο Αγιος Νικόλαος, ο Αγιος Θεμονιανός, η Παναγία η Αφέντρικα, η Αχειροποίητος, ο Αγιος Φίλων των Αγριδιών, ο Αγιος Φώτιος και πλήθος άλλων. Τουλάχιστον 55 εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε τεμένη. Αλλες περίπου 50 εκκλησίες και μοναστήρια κατεδαφίστηκαν ή μετατράπηκαν σε αποθήκες, στάβλους, ξενώνες, μουσεία, κινηματογράφους, δημόσια αποχωρητήρια.
Δυστυχώς ούτε οι διεθνείς συμβάσεις, όπως αυτή της ΟΥΝΕΣΚΟ "για τα μέσα απαγόρευσης και παρεμπόδισης της παράνομης εισαγωγής και μεταφοράς ιδιοκτησίας πολιτιστικής περιουσίας" του 1970 και οι απορρέουσες από αυτή συμβατικές υποχρεώσεις της Τουρκίας, η οποία την έχει επικυρώσει, ούτε και η απόφαση της ΟΥΝΕΣΚΟ του 1980 για την Κύπρο, στάθηκαν ικανές να σταματήσουν την καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η Τουρκία και το παράνομο κατοχικό καθεστώς περιφρονούν προκλητικά τις διεθνείς αυτές συμβάσεις. Είναι πια πρόδηλο ότι η συνεχιζόμενη και η μεθοδική καταστροφή των πολιτιστικών μνημείων στις κατεχόμενες περιοχές είναι μέρος μιας προσχεδιασμένης πολιτικής για εξαφάνιση κάθε ίχνους κυπριακής ιστορίας και πολιτισμού και μετατροπή των κατεχομένων σε μια ακόμα τουρκική επαρχία στα πλαίσια της προσπάθειας για πλήρη τουρκοποίησή τους.
Η πολιτιστική κληρονομιά κάθε λαού αποτελεί τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Έτσι και η δική μας πολιτιστική κληρονομιά είναι κληρονομιά παγκόσμια και πανανθρώπινη. Κάθε βοήθεια για τη διάσωσή της, πριν είναι πολύ αργά, είναι πολύτιμη και ευπρόσδεκτη.»

Αριστερά και γενοκτονία

Πότε ασχολήθηκαν οι "Δημοκράτες" μέ τή ρωμέϊκη μειονότητα της Πόλης, της Ιμβρου καί της Τενέδου; Πότε ασχολήθηκαν οι Διεθνιστές μέ τήν ελληνική μειονότητα των Σκοπίων; Πότε ασχολήθηκαν οι "Προοδευτικοί" μέ τήν ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου; Πόσες πορείες έκαναν οι Αριστεροί γιά τούς Ελληνες πιλότους πού χάθηκαν εξαιτίας της τουρκικής επεκτατικότητας στό Αιγαίο; Πότε κατήγγειλαν τήν Τουρκία γιά τήν επίμονη άρνησή της νά αναγνωρίσει τή γενοκτονία των χριστιανών της Μικράς Ασίας; Οταν τήν ίδια στιγμή καταγγέλλουν ως φασίστα όποιον αμφισβητεί τό ολοκαύτωμα των Εβραίων από τούς Γερμανούς; 

Κατωτέρω μπορείτε να δείτε πώς βλέπει την Τουρκία και μεταξύ άλλων τις γενοκτονίες που αυτή διέπραξε, ένα Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος. 

Έτσι αντίθετα με τον αξιότιμο Καθηγητή Βερέμη, μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ, οργανωτή της παιδείας της χώρας μας κτλ, και την κουστοδία του, ρεπούσες, κουλούρες, γιαννοπουλαίους και λοιπούς νεοταξικούς του Σόρος, που πολλάκις ανέφεραν ότι οι τούρκοι δεν διέπραξαν γενοκτονίες, δείτε στο κατωτέρω άρθρο πώς ο Κεμάλ Μπασαράν της Αφρίκα, κατηγορεί την Τουρκία για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

«Αρθρο του Κεμάλ Μπασαράν στην Αφρίκα (Από την Κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος, http://www.phileleftheros.com/ Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου 2008)

Ποιος είναι ο πραγματικός Γκιαούρης; Ας ρίξουμε μια ματιά στην κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία.

Παραδεχτήκαμε κανένα έγκλημα που διαπράξαμε; Παραδέχτηκε κάποιος τα λάθη του για τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα της χώρας;
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που μετατρέψαμε την Τουρκία σε κόλαση για τους Τούρκους αλλά και τους ξένους; Σκεφθήκατε ποτέ την ρήση «ευτυχής ο Τούρκος, δυστυχής ο μη Τούρκος»;
Αυτό συμβαίνει γιατί στερούμαστε Δικαιοσύνης, αγάπης, ειρήνης, κατανόησης. Ποτέ δεν βάλαμε τον εαυτό μας στην θέση του άλλου. «Είσαι αρμένης; Να ψοφήσεις. Είναι Ρωμιός; Να πάθεις τα χειρότερα, βρώμικε γκιαούρη».
Με τι καρδιά τα λέμε όλα αυτά; Ποιοι είμαστε τελικά; Έχετε ακούσει κανέναν να λέει: «Ας ακούσουμε τα παράπονα των Κούρδων;». Μήπως οι αριστεροί συζήτησαν από την τηλεόραση τα γεγονότα του παρελθόντος; Λογοδότησε η νοοτροπία που θεωρεί του Αλεβίτες ανύπαρκτα όντα;
Όπως έχετε διαπιστώσει, οι ηγέτες της μειονότητας και οι Κούρδοι βουλευτές φοβούνται ακόμη και να μιλήσουν .Και δεν φοβούνται μόνο αυτοί αλλά και οι συγγραφείς, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει αυτή την πραγματικότητα; Όσοι μιλήσουν εξοντώνονται.Το όνομά τους περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων ή προσάγονται στα δικαστήρια με χίλιες δυο κατηγορίες.
Θέλω να μου πείτε αν δικαιούμαστε να σχολιάσουμε το Κράτος, τον στρατό, την αστυνομία, τον Ατατούρκ ή την Τουρκική ιστορία ή κάθε ίδρυμα που περιέχει την λέξη «Τουρκικό». Αν μπορούμε να σχολιάσουμε την θρησκεία ή το Ισλάμ, το κοράνι ή τον Μωάμεθ; Αν η απάντηση είναι αρνητική τότε σημαίνει ότι στερούμεθα ελευθεροτυπίας, ελευθερία έκφρασης. Είμαστε μια κοινωνία καταπιεσμένη.
Μόνο όσοι βρίσκονται δίπλα στην Εξουσία μπορούν και εκφέρουν γνώμη διαφορετικά ότι πεις εκλαμβάνεται ως προσβολή της θρησκείας και του τουρκισμού. Στον Τουρκισμό μας τα δικαιώματα της γυναίκας είναι για κλάματα. Μεταξύ των 130 χωρών βρισκόμαστε στην 123η θέση πολύ πιο κάτω από χώρες όπως η Τυνησία, Ιορδανία, ΗΑΕ.
Στην Τουρκία διαπράττονται βασανιστήρια, υπάρχουν ανεξιχνίαστα εγκλήματα, επικρατεί μυστικότητα, απειλές, βία. Υπάρχουν αγνοούμενοι, κρατούμενοι που λέγεται ότι αυτοκτόνησαν, άτομα που από φόβο δεν ανοίγουν το στόμα τους, άτομα τα οποία δεν μπορούν να βρουν δικηγόρους για να καταγγείλουν δημοσίους υπαλλήλους, που συγκλονίζεται από παρακρατικές οργανώσεις όπως το Σουσουρλούκ και Εργκενεκόν, που υπάρχουν κάποιοι που υπερηφανεύονται ότι σκότωσαν 100 άτομα μετά από εντολές του Κράτους .
Έχουμε τον Υπουργό Αμυνας να υπερηφανεύεται για την εθνοκάθαρση των Ελλήνων και Αρμενίων. Ουδείς ποτέ λυπήθηκε τον χριστιανικό πληθυσμό ο οποίος εκδιώχτηκε από την χώρα με την βία. 200.000 Έλληνες έχασαν την ζωή τους. Υπάρχουν αυτοί που λένε «καλά να πάθουν οι γκιαούρηδες». Το φοβερό;, Τι σατανικές και εγκληματικές ψυχές; »

Διεθνιστική Αριστερά καί προδοσία

Ανέκαθεν η ύπαρξη μίας υπερδύναμης ή μίας αυτοκρατορίας πού απειλούσε τήν ακεραιότητα της Ελλάδος, σήμαινε τήν ύπαρξη δύο τάσεων: Αυτούς πού αντιστέκονταν καί αυτούς πού συμβιβάζονταν. Οταν η αχανής Περσική αυτοκρατορία απείλησε τήν Αρχαία Ελλάδα, υπήρξαν από τή μία οι μηδίσαντες καί από τήν άλλη οι μαχητές του Μαραθώνα καί των Θερμοπυλών. Τό ίδιο έγινε καί μέ τήν Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, τό ίδιο έγινε καί μέ τήν επέκταση των Οθωμανών στά βυζαντινά εδάφη. Οι γενίτσαροι τούς υπηρέτησαν καί οι μαχητές του Παλαιολόγου καί του Καστριώτη τούς πολέμησαν. Αργότερα στήν επανάσταση οι προσκυνημένοι του Νενέκου συμμάχησαν μέ τόν Ιμπραήμ, ενώ οι Κλέφτες του Κολοκοτρώνη τόν πολέμησαν. Τό 1941, τούς Γερμανούς κατακτητές, τούς στήριξαν οι δοσίλογοι καί τούς πολέμησαν οι πατριώτες. Σήμερα δέν θά μπορούσε νά είναι διαφορετικά. Η παγκοσμιοποίηση έχει βρεί συμμάχους τούς διεθνιστές της Αριστεράς καί τούς φιλελεύθερους της Δεξιάς καί τήν μάχονται οι δεξιοί καί αριστεροί εθνικιστές. Απλά οι προδότες αλλάζουν όνομα. 


Αρθρο από τό http://infognomonpolitics.blogspot.com του Γιώργου Ανεστόπουλου:

«Ελλάδα χώρα του Κολοκοτρώνη...ή του Εφιάλτη;

Αναρωτιέμαι τελικά ποιος μας φταίει πιότερο για την χρόνια κακοδαιμονία της Ελληνικής κοινωνίας. Οι ξένοι ή πρώτα και κύρια το ξερό μας το κεφάλι; Διαβάζοντας τα απομνημονεύματα του Αρχιστράτηγου Κολοκοτρώνη αυτό που ενοχλητικά σφυροκοπάει διαρκώς και αδυσώπητα το νου σου είναι η διαρκής αναφορά του Γέρου του Μοριά: «..με πρόδωσαν εδώ.», «.με πρόδωσαν εκεί.», «.μας πρόδωσε ο καλόγερος ή ο τάδε νοικοκύρης ή ο τάδε συμπέθερος ή ο δείνα προεστός ή ο τάδε φίλος αφού πρώτα μας έκρυψαν και μας τάισαν ή το κυβερνείο ή οι τάδε γραμματείς ή οι Ρουμελιώτες ή οι προσκυνημένοι Νενέκοι οπλαρχηγοί, ή οι χωριάτες τόσων και τόσων χωριών.» κλπ κλπ κλπ Παρόμοια αίσχη για την συμπεριφορά μελών του «Γένους» διαβάζει κανείς και στα Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη.
Πώς να μην θυμηθείς μετά εκείνους τους Αθηναίους που με φωτεινά σήματα από τα βουνά της Αττικής κατεύθυναν τους Πέρσες προς τα...καλύτερα σημεία απόβασης; Πώς να μην θυμηθείς την συστηματικά προδοτική στάση της Αρχαίας Αθήνας απέναντι σε Ήρωές της όπως ο Αλκιβιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Μιλτιάδης, ο Κίμωνας, ο Περικλής αλλά και σε πνευματικούς παγκόσμιους γίγαντες, τέκνα της πολύτιμα όπως ο Σωκράτης μα και πλειάδα ακόμη πολύτιμα στελέχη της; Πώς να μην θυμηθείς και την ανάλογη στάση φυσικά των υπολοίπων πόλεων κρατών της Αρχαίας Ελλάδας; Πόσες μα πόσες ελληνικές πόλεις για παράδειμα συμμετείχαν δυστυχώς στα Περσικά στρατεύματα εισβολής στον Ελλαδικό χώρο!
Αυτός ο τόπος τελικά εκτός από ήρωες επέδειξε εξίσου μεγάλη παραγωγή προδοτών τύπου Εφιάλτη, Νενέκου και Πήλιου Γούση. Πώς να ξεχάσεις το ότι ενώ ο Αλέξανδρος κατόρθωσε και έκαμε ενιαίο Ελληνικό κράτος βρέθηκαν και πάλι κάποιοι Έλληνες προδότες οι οποίοι φρόντισαν να το διαλύσουν καλώντας τους Ρωμαίους ως χωροφύλακες τοποτηρητές και αρμοστές για να μείνουν στη συνέχεια ως κατακτητές στέλνοντας την ιστορική, πολιτιστική, Πολιτειακή και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας στο πυρ το εξώτερον για 2.000 χρόνια;
Πώς να ξεχάσεις ότι σε Έλληνες προδότες στηρίχτηκε και ο Περσικός Ιμπεριαλισμός και η Ρωμαϊκή κυριαρχία και η Τούρκικη σκλαβιά και η Αγγλοκρατία των Μαυροκορδάτων και η Γερμανική κατοχή και ο Εμφύλιος αλλά και η σύγχρονη Αμερικανοκρατία; Πώς να ξεχάσεις ότι σε Έλληνες προδότες οφείλεται η ίδρυση του κράτους των Σκοπίων, η διατήρησή του και η ενίσχυσή του όταν θα έπρεπε να χτυπιέται διπλωματικά από την Ελλάδα αλλά και η σύγχρονη αναζωπύρωση του Μακεδονικού ζητήματος με όρους εξίσου προδοτικούς από μέρους μερίδας της Ελληνικής πολιτικής - αλλά και κοινωνίας;

Προδοσίες και κοινωνική εξέλιξη

Οι Εφιάλτες δυστυχώς ευδοκιμούσαν πάντα σ' αυτή την καταματωμένη γωνιά της Μεσογείου. Ίσως γι' αυτό φτάσαμε, παρ' όλα τα χιλιάδες χρόνια Ελληνικής ιστορίας να είμαστε σήμερα μόλις δέκα εκατομμύρια λαός, την ίδια στιγμή που αντίστοιχες αρχαίες κοινωνίες όπως Κίνα και Ινδία ξεπερνούν το ένα δις - μα και νεότεροι λαοί αριθμούν δεκάδες εκατομμύρια ο καθένας. Και μάλλον γι' αυτό, ενώ κάποιοι ήρωες του Γένους κατόρθωσαν με την ξεροκεφαλιά τους και το αίμα τους να κάμουν κράτος, εξακολουθούμε σήμερα να έχουμε ένα κράτος υπανάπτυκτο. Ένα κράτος βαλκανικών χαρακτηριστικών και τριτοκοσμικών προδιαγραφών με ένα πλήθος Πολιτειακές, Κοινωνικοοικονομικές και Πολιτιστικές παθογένειες να το κατατρύχουν.
Ένα κράτος που αιώνες τώρα αιμορραγεί βλέποντας ανήμπορο τους «δημιουργικότερους πολίτες του» να μεταναστεύουν προς Δυσμάς και προς Βορράν. Αιμορραγία που εξακολουθεί, δυστυχώς εντεινόμενη και όχι περιοριζόμενη ακόμη και σήμερα. Πεντακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες (κυρίως πτυχιούχοι) εγκατέλειψαν την Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια και οι τάσεις είναι εξαιρετικά επικίνδυνες θυμίζοντας (ή προοιονίζοντας;) εκείνες τις «κοινωνικά ιδιαζόντως επικίνδυνες» του 1960 αλλά και των τελών του 19ου αιώνα. Περιέργως πως, αιώνες τώρα αυτοί οι Έλληνες μετανάστες εξελίσσονται σε δημιουργικά στοιχεία των εκεί κοινωνιών ενώ η «τοπική Ελληνική κοινωνία», η «κοιτίδα τους» παραμένει πεισματικά καθυστερημένη κι ανεξέλικτη. Μια Πολιτεία κατά βάση εχθρική απέναντι στους πολίτες της.

Διαπλοκή: μορφή εθνικής προδοσίας

Μία Πολιτεία του σχεδόν ενάμισυ εκατομμυρίου Δημοσίων υπαλλήλων που απομυζούν και καταδυναστεύουν με την «ιδιότυπη δικτατορία» τους την υπόλοιπη κοινωνία. Μια Πολιτεία που επί δύο αιώνες σωρρεύει δάνεια για να πληρώνει μίζες και προμήθειες μερικών χιλιάδων Ελλήνων «διαπλεκομένων» που λυμαίνονται συστηματικά, τερατωδώς και κατ' εξακολούθησιν την εξέλιξη της χώρας αυξάνοντας διαρκώς την ανέχεια των υπολοίπων Ελλήνων - ουσιαστικά πατώντας φονικά επάνω τους. Μια Πολιτεία που επί διακόσια χρόνια σωρρεύει δάνεια για να πληρώνει εντέλει το κόστος της «διαπλοκής», το κόστος συντήρησης αυτού του Γιγάντιου και αχόρταγου Δημόσιου τομέα που ο προκλητικός όγκος του δίνει στέγη και τρέφει αυτήν ακριβώς την διαπλοκή.
Διαπλοκή που «αλληλοτροφοδοτείται» δυστυχώς με την Πολιτική και την «Οικονομία» δημιουργώντας εξαιρετικά επικίνδυνες «Πολιτειακές εμπλοκές, Προσκόμματα και «Αγκυλώσεις» στην ίδια την δημιουργική λειτουργία του Πολιτεύματος και εν τέλει της Κοινωνίας και της Οικονομίας. Διαπλοκή που μέσω αυτών των «παρεπομένων Πολιτειακών Εμπλοκών» έφτασε στο πρωτοφανές σημείο να ανατρέπει συστηματικά επί διακόσια χρόνια μέχρι και την πλέον βασική Αρχή των Διεθνών Σχέσεων στις περιπτώσεις Πολεμικής Εμπλοκής: Οι χώρες που εμπλέκονται σε πόλεμο, πάντα έχουν ως μπούσουλα το Εθνικό συμφέρον. Αρχή που εν πολλοίς μεταφράζεται (και) σε σημαντικές οικονομικές απολαβές για την συμμετοχή τους στον Πόλεμο.»
Δεν είναι κατανοητό λοιπόν το πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να βγαίνει νικηφόρα από τους Πολέμους του 20ου αιώνα στο πλευρό των νικητριών Μεγάλων Δυνάμεων πληρώνοντας υψηλότατο αντίτιμο σε καταστροφές και απώλειες ζωών και αντί λόγου χάριν να της χαρίζονται τα σωρευμένα επί διακόσια χρόνια εξωτερικά χρέη αυτά να αυξάνονται ακόμη περισσότερο φτάνοντας στα ασύλληπτα σημερινά επίπεδα! Να θυμηθούμε μήπως ότι ακόμη και λίγο πριν το Β' Παγκόσμιο πόλεμο η Αγγλία του Τσώρτσιλ αρνούνταν να «εξοπλίσει» δραστικά (όχι μόνον δωρεάν αλλά ακόμη και επί πληρωμής) την Ελλάδα;»

Η Διεθνιστική Αριστερά από τή γέννησή της μέχρι τώρα έχει τρείς αμετάβλητους στόχους: 


α) τήν κατάλυση του πολιτεύματος. Τότε μέ τήν επιβουλή της κομμουνιστικής δικτατορίας, τώρα μέ τήν κατάλυση των θεσμών, τή χρήση βίας, τήν ανυπακοή στούς νόμους, τή διασάλευση της τάξης.


β) τήν απόσχιση επαρχιών της Ελλάδος. Τότε μέ τήν ανεξαρτησία της Μακεδονίας καί της Θράκης καί τήν απόδοσή τους στόν Τίτο ή στό Δημητρώφ ή στό Στάλιν, τώρα μέ τήν υποστήριξη του σχεδίου Αννάν (πλήν ΚΚΕ) καί τήν υποστήριξη του εθνικισμού των Σκοπίων καί των Τούρκων.


γ) τήν επικράτηση ξενικής κυριαρχίας στήν πατρίδα μας. Τότε μέ τήν παράδοση της κυριαρχίας μας στήν Κομμουνιστική Διεθνή, τώρα μέ τήν παράδοση της κυριαρχίας μας σέ όποιον προλάβει είτε στούς Σιωνιστές, είτε στίς Εταιρείες Πετρελαίων, είτε στίς Λέσχες τύπου Μπίλντεμπεργκ, είτε στά Παρατηρητήρια του Σόρος, είτε στήν νεα Οθωμανική αυτοκρατορία...

«ΤΟΥ Αναστάσιου Καζαντζίδη Εκπαιδευτικού - αρθρογράφου

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ...

Χαίρομαι για την πρόσκληση που μου απευθύνατε για να προσχωρήσω στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με τιμά ως πολίτη.
Επειδή μου αρέσουν όμως οι αρσενικές κουβέντες, θα την απορρίψω. Όχι ευχαριστώ.
>Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά σας βλέπω υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Θράκης, δεν σας έχω δει ποτέ να αναλαμβάνετε κάποια δράση υπέρ των ίδιων ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Χριστιανών στην Τουρκία.
>Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά πέντε συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ - Οικολογική Παρέμβαση, Κόκκινο, Νεολαία Συνασπισμού, ΣΥΡΙΖΑ Παράρτημα Υμηττού, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά- ονομάζουν τα Σκόπια ως 'Ματσεντόνια'και τους Σκοπιανούς 'ματσεντόσκι' και στηρίζουν τις απόψεις του ναζιστή Γκρουέφσκι, από την άλλη κατηγορούν τους συμπατριώτες τους στην Ελλάδα που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμά τους, ως ...εθνικιστές!
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά στηρίζετε τους Τσάμηδες - τους αποδεδειγμένους συνεργάτες του Χίτλερ στην κατοχή - και τους αναγνωρίζετε το δικαίωμα να διεκδικήσουν τις κατασχεμένες από την Ελλάδα περιουσίες τους, από την άλλη, δεν σας έχω δει ποτέ να διαμαρτύρεστε για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων κατοίκων της Βορείου Ηπείρου!
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ στηρίζετε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, στηρίξατε παράλληλα και το αμερικάνικο σχέδιο Ανάν που αφαιρούσε τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων και διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία!
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ ονομάζετε την Κωνσταντινούπολη ...Ιστανμπούλ, λέτε επίσης και το Μοναστήρι ...Μπίτολα, αλλά δεν λέτε και το Βερολίνο ...Μπερλίν!
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια ζητάτε επίμονα να μπει φραγμός και κάποιος έλεγχος στη διακίνηση του παγκόσμιου κεφαλαίου, από την άλλη θέλετε ελεύθερη διακίνηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα!
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά είστε υπέρ της κατάργησης του πεδίου βολής στους Λόφους της Φλώρινας για οικολογικούς λόγους, από την άλλη μεριά δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το εργοστάσιο λιγνίτη της ΔΕΗ που μολύνει χειρότερα το ίδιο περιβάλλον, δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το ασβεστάδικο και για το ορυχείο στην ίδια περιοχή ...όπως και δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για την άθλια ρυπογόνο μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού των Σκοπιανών δίπλα στο Μοναστήρι, που όταν φυσά βόρειος άνεμος πνίγεται όλος ο νομός στο καυσαέρια!
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ο πρόεδρός σας από τη μια μεριά είναι λάβρος κατά των 'βυσμάτων' στο στρατό και από την άλλη υπηρετεί τη θητεία του βάζοντας βύσμα στο κέντρο της Αθήνας στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας!!!
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ βλέπω ένα νέο παιδί για αρχηγό με υποτίθεται νέες και καθαρές ιδέες, από την άλλη όμως τον βλέπω μέτοχο σε κατασκευαστική εταιρεία που στο καταστατικό της έχει στην πρώτη γραμμή τα ...δημόσια έργα!
Για αυτά και για άλλα πολλά       Όχι ευχαριστώ!

Αναστάσιος Καζαντζίδης Εκπαιδευτικός»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

WebCounter.com
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Top WordPress Themes